آموزش زبان انگلیسی به عنوان حرفه در قرن بیستم به منصه ظهور رسید.تمامی شالوده آموزش زبان انگلیسی معاصر در بخش اول قرن بیستم گذاشته شد یعنی زمانی که زبان شناسان کاربردی و دیگران در جستجوی تدوین اصول و رویه هایی برای طراحی روش ها و مطالب آموزشی بودند و از حوزه های رو به گسترش زبان شناسی و روان شناسی نتایجی را برای ایجاد طرح هایی که فکر میکردند روش های موثرتری باشند و به لحاظ مطلوب باشند در نظر گرفتند.

Continue reading →

روش دستور-ترجمه را در حقیقت در ابتدا در ایالات متحده تحت عنوان روش پروسی(Prussian Method)،می شناختند.(کتابی توسط یک معلم آثار کلاسیک آمریکایی به نام بی.سیرس در سال ۱۸۴۵ تحت عنوان روش سیسرویی یا روش پروسی آموزش عناصر زبان لاتین منتشر شد {کلی،۱۹۶۹}).

ویژگی های اصلی روش دستور-ترجمه عبارت بودند از:

Continue reading →

این فصل با مرور مختصرتاریخچه ی روش های آموزش زبان،زمینه ای را برای بحث در مورد روش های رایج به وجود می آورد و مطالبی را مدنظر دارد که ما در تحلیل این روش ها به آنها عطف خواهیم کرد.

ما از این دورنمای تاریخی خواهیم دید که مسائلی که به وجود آورنده ی نوآوری ها در روش جدید بودند درواقع همایی بودند که همواره محور بحث چگونگی تدریس زبان های خارجی بوده اند.

Continue reading →

 استقلال دانشجو

دررابطه با این توجه مدرن، در گلچین سازی، مربیان به همکاری خود دانشجویان در یادگیری و تدریس بسیار علاقه نشان دادند. این آگاهی کم کم برای مدتی رشد کرد که هر نوع یادگیری یک فرآیند فعال است (ریورز (Rivers)، سال ۱۹۸۳ میلادی، صفحه ۱۳۴) و این ایده که دانشجویان زبان اشخاصی هستند که میتوانند مسئولیت یادگیری خود را به عهده بگیرند و با استفاده از استراتژی های یادگیری که توسط مربیانی چون آکسفورد …

Continue reading →

گرامر تبدیلی، همچنین گرامر سازنده- تبدیلی سیستمی از تحلیل زبانی است که ارتباط بین عناصر مختلف یک جمله و بین جملات احتمالی یک زبان و فرآیند استفاده یا قوانین ( به بعضی از آنها تبدیل میگویند) را تشخیص میدهد تا این روابط را بیان کند

Continue reading →

رفتارگرایی یک عقیده است که روی اصول محرک- پاسخ کار میکند. تمامی رفتارها با محرک بیرونی ایجاد میشوند (عامل شرطی). تمامی رفتارها میتوانند بدون احتیاج به در نظرگرفتن حالت ذهنی درونی یا خودآگاهی توضیح داده شوند.

Continue reading →