طراحی

برای مطالعه بخش دوم این ازمایش کلیک کنید.

با استفاده از یک طرح ۲ × ۴ ما اثرات متد آموزشی را امتحان کردیم (blocked, random) و حالت آموزشی ( نثر، شعر ، ملودی ، شعر و ملودی). در آزمایش ۱ از ارائه داده بسته استفاده کردیم یعنی تمام جملات مربوط به یک اسم بودند که پشت هم آمده بودند. بنابراین برای مثال شرکت کنندگان اول تمام جملاتی که مربوط به مخلوق Lelop  بود را میدیدند. سپس همه ی جملاتی که مربوط به  “Filan میشد و همینطور ادامه میدادند، آن ساختار شعری آهنگهای کودکانه را که یک شعر یا بازی با کلمات یا بازی زبانی بود، تقلید میکردند. این جملات در یک جمله ثابت آمده بود که تیکا اول به جلو حرکت میکرد، سپس به اطراف و در اخر دور از مخلوق اسم مفعول حرکت میکرد.

در آزمایش ۱B جملات آموزشی دیگر گروه بندی شده در مجموعه هایی از سه جمله برای هر مخلوق نبود. به جای آن جملات را به صورت تصادفی ارائه کردیم. برای مثال اول جمله مکانی to  برای  “Filan” ارائه میشود بعد جمله مکانی برای “Lelop” و همینطور ادامه پیدا میکند. شرکت کنندگان هرگز مخلوق مفعولی یکسانی را با تیکا در یک ردیف نمی بینند و روابط مکانی به شکل تصادفی آمده اند به جای اینکه به صورت ثابت ارائه شوند. در هر دو سطح متد آموزشی، آموزش زبان در یکی از حالات آموزشی متفاوت ۴ گانه صورت گرفت . متد آموزشی و حالت آموزشی بین شرکت کنندگان آزمایش شد.

فرآیند آموزش و ازمایش

با درنظر گرفتن مطالعات قبلی  (Brooks 1993; Taraban, 2004) با جلسه اموزش لغت، آموزش جمله مقدم بود (جلسه ۱). پس از آن ما دو جلسه آموزش زبان با استفاده از صحنه های متحرک پاورپوینت و ضبط جملات گذاشتیم ( جلسه ی دوم و سوم) و یک جلسه امتحان ( جلسه ۴). انتخاب وظایفی که در آموزش استفاده میشد و جلسات امتحان بر اساس مطالعات مریوطه قبلی بود (Brooks et al., 1993) (جدول ۱ را برای مرور نگاه کنید).

جدول -۱: اجمالی از وظایف مدیریت شده در جلسات آموزشی و جلسه آزمون تست

از ۳۶ اسم مفعول، ۳۰ تای آنها برای اهداف آموزشی استفاده شد. این جلسات به ترتیب طی دو هفته متوالی با دو جلسه ی تقریبا ۱ ساعته در هر هفته صورت گرفت. به شرکت کنندگان گفته شد که قرار است یک زبان مصنوعی یاد بگیرند و اینکه هیچ اطلاعات بیشتری راجع به این زبان نمیتوانیم به آنها بدهیم تا زمانیکه بعد از اتمام تحقیق از آنها اطلاعات را دریافت کنیم.

جلسه ۱ ( آموزش لغت)

در جلسه ۱ تمام ۳۱ موجود اسمی را به شرکت کنندگان آموزش دادیم. در ابتدای جلسه شرکت کنندگان یاد گرفتند که قرار است تمام موجودات خیالی را بشناسند و قرار بود تا اسم های مربوطه شان را برای جلسه بعد یاد بگیرند. سپس اسم های موجودات را که در ۵ بلاک بود به شرکت کنندگان نشان دادیم که هر بلاک شامل ۶-۷ اسلاید متفاوت پاورپوینت میشد که یک موجود و اسم گفتاری و نوشتاری مربوط به آن را نشان میداد.

هر بلاک را جداگانه آموزش دادیم. در ابتدا، این موجودات را باعکس و اسم نوشتاری و گفتاری آنها نشان دادیم. سپس، تنها عکس موجودات را نشان دادیم و از شرکت کنندگان خواسته شد که اسم آنها را از حفظ بگویند. بازخورد شنیداری و املایی برای مثال: اسم درست، هر پاسخی را درک میکرد. این وظیفه تا جایی ادامه پیدا کرد که شرکت کنندگان میتوانستند اسم تمام موجودات را در بلوک موجودات به درستی بگویند.

سپس شرکت کنندگان به بلوک لغت بعدی رفتند.  بعد از اتمام پنج بلوک لغت، به شرکت کنندگان یک مجموعه کارت داده شد، که هرکدام از آنها یکی از ۳۱ موجود را در جلو کارت و اسم نوشتاری آنها در بلاک را نشان میداد. به شرکت کنندگان گفتیم آنها را در خانه مرور کنند و کارت ها را در آغاز جلسه ی بعدی به مسئول آزمون برگردانند که ۲ یا ۳ روز بعد بود. جدا از اسم موجودات نوشته شده که در جلسه ی اول استفاده شد هیچ اطلاعات املایی دیگری در تحقیق حاضر به وجود نیامد. تمام آیتم های معنایی زیر از راه شنیداری تهیه شدند تا اطمینان حاصل شود که متد آموزشی ما تا جایی که ممکن است مشابه شرایط یادگیری زبان اول باشد.

جلسه ۲ و ۳ ( آموزش زبان)

جلسه ۲ با امتحان دانش شرکت کنندگان از ۳۱ اسامی موجودات آغاز شد که در طی جلسه اول بدست آمدند. تمامی شرکت کنندگان به میزان یادگیری ۹۵% رسیدند برای مثال ۲۰ جواب درست. طی تمام تمرین هایی که در جلسه دوم و سوم انجام شد ، ۶ تا از ۳۰ اسم مفعولی برای استفاده به عنوان آیتم های قدیمی داستان در جلسه ی امتحان داده نشد. همانطور که هر اسم مفعول مربوط به یکی از سه جمله بود، وظایفی که در جلسه ی دوم و سوم انجام شد ۷۲ جمله را در کل نشان میداد. شرکت کنندگان در طی تمامی وظایف آموزش دیدند که باید بهترین جوابی را که میتوانند بدهند، حتی اگر از جوابی که میدهند مطمئن نباشند.

به عنوان اولین تمرین در جلسه ی دوم، ما تمرین گوش دادن وتکرار را انجام دادیم ( جدول ۱ را نگاه کنید). شرکت کنندگان به یک یا چند جمله گوش دادند در حالیکه داشتند فعالیت های مربوطه را نگاه میکردند سپس جملات را تکرار کردند و در اخر به جملات درست به عنوان بازخورد شنوایی جهت کنترل پاسخ هایشان، گوش دادند. در ازمایش ۱ تمامی جملات به شیوه ی بلاک شده ارائه شده اند، بنابراین شرکت کنندگان به سه جمله ای که مربوط به یک اسم مفعول بود، گوش دادند و سپس از آنها خواسته شد تا آنها را تکرار کنند و برای تمامی این سه جمله بازخورد شنیداری دریافت کنند.

در ازمایش  ۲  به شرکت کنندگان یک جمله تصادفی نشان دادیم که دیگر نیاز نبود سه جمله را حفظ کرده و در یک ردیف تکرار کنند بلکه آنها هر جمله را فورا تکرار میکردند و فورا بازخورد شنیداری را دریافت میکردند. در مقایسه با حالت آموزشی که کاملا شبیه شرایط بلوک شده است سه جمله همنیشین تصادفی را در قالب ‘گوش بده و تکرار کن’ ارائه میکند، این ارائه در یک حالت جمله به جمله باید فرایند به خاطر سپردن جملات تکی را اسان کند. ما حدس زدیم که این مسئله باید نتیجه آموزشی شرکت کنندگان را بالا ببرد اما غیر محتمل است که در این افزایش مزیت شیوه بلاک شده بیشتر از متد تصادفی باشد.

شرکت کنندگان در وظیفه دوم جلسه ی دوم (sentence-action matching; جدول ۱) به ۲۴ جمله تکی گوش دادند، یک جمله برای هر اسم مفعول. هر جمله با یک نمونه عکس ارائه شد که سه حرکت موجود اسم مفعول را نشان میداد. از شرکت کنندگان خواسته شد تا عکس مربوطه را انتخاب کنند. شرکت کنندگان بازخورد فوری را روی تصحیح جوابشان با یک جعبه قرمز که نشانگرعکس درست بود، دریافت کردند. جمله مقصد با هر موجود مفعولی داده شده ای که شبه تصادفی انتخاب شده بود، با هر شرکت کننده ای که ۸ موجود را با یک to,by ,and from مکانی داشت میدید، بازی کرد. همانطور که تنها یک آیتم آزمایش برای هر اسم مفعول وجود داشت و بلاک جملات موجودات مفعولی امکان نداشت،  تمرین اتصال جملات شبیه آزمایش های ۱ و ۲ انجام شد.

سپس آموزش زبان خلاقانه به میان آمد (جدول ۴ را ببینید). به شرکت کنندگان اموزش دادیم تا یک حرکت را نگاه کنند تا جمله ی مربوطه را برای آن ایجاد کنند. در آزمایش ۱ تمام حرکات توسط اسم های مفعولی به صورت گروهی صورت گرفت ( ایجاد جمله بلوک شده). هرچند، شرکت کنندگان، برعکس تمرین گوش بده و تکرار کن که قبلا انجام شد، جملات هر فعالیت را فورا تولید میکردند و برای سه حرکت آن موجود منتظر نمی ماندند تا به پایان برسد.

بعد از هر گروه از سه جمله، جملات درست به عنوان بازخورد شنیداری داده میشدند. در آزمایش ۱ ، حرکات توضیحی را به شکل شبه اتفاقی ارائه دادیم و از شرکت کنندگان خواستیم که جمله درست برای هر حرکت را تولید کنند ( تولید جمله به شکل اتفاقی). بازخورد بلافاصله بعد از هر جمله داده شد ( جدول ۱ را ببینید).

شرکت کنندگان در جلسه سوم، ابتدا تمرین های بلاک شده یا گوش بده و تکرار کن تصادفی و بلاک شده یا تولید جملات به صورت اتفاقی را یکبار دیگر همانطور که در جلسه دوم توضیح داده بودیم، انجام دادند ( جدول ۴ را ببینید). پس از آن، همه ی آنها روی تمرین تولید جمله به صورت تصادفی کار کردند یعنی همان تمرینی که شرکت کنندگان آزمایش  ۲ در جلسه ی دوم و در ابتدای جلسه ی سوم انجام دادند، الان توسط همگی شرکت کنندگان انجام شد. با اضافه نمودن آن به عنوان آخرین تمرین در آخرین جلسه ی آموزش ما توانستیم اجرای شرکت کنندگان روی این تمرین را بلافاصله بعد از آموزش و در جلسه ی امتحان که ۲-۳ روز بعد از آخرین جلسه اموزش صورت گرفت، مقایسه کنیم.

جلسه ۴ ( امتحان)

در ابتدا ما یک تست تولید جمله به صورت تصادفی انجام دادیم. این تمرین تقریبا شبیه آخرین تمرینی بود که در جلسه ی آموزش انجام دادیم به جز اینکه شرکت کنندگان هیچ بازخوردی دریافت نمی میکردند و تنها نصف مطالب آموزشی در دسترس انها قرار داده شده بود. این مطالب شامل سه حرکت مربوط به ۱۲ تا از ۲۴ اسم مفعول آموزش داده شده میشد ( ۴ اسم برای هر زیر مجموعه شبه جنسیتی) که در ۳۶ حرکت در کل نتیجه داشت. سپس، شرکت کنندگان یک تست قضاوت گرامری انتخاب اجباری را انجام دادند. آنها ۳۶ حرکت مربوط به ۱۲ اسم مفعولی آموزش داده شده را تماشا کردند که در تست تولید جمله به صورت تصادفی استفاده نشده بود. تمامی حرکات با یک جمله شنیداری ارائه شده ترکیب شده بود. این جفت های جمله حرکتی به صورت تصادفی آمده بود. ما به شرکت کنندگان یاد دادیم تا جملات مربوط به تصحیح گرامریشان را از راه ارزیابی اینکه آیا این جمله ها به حرکات مربوط است یا خیر، دسته بندی کنند.

این جملات یا درست بودند (یک سوم تمام محرک ها) یا شامل یک نشانگر غلط میشدند برحسب a ) دسته بندی شبه جنسیتی اسم (یک سوم تمام محرک ها)  یا b) دسته شبه کاربردی در جمله ( یک سوم تمام محرکها) . برای انجام موفقیت آمیز تست های ۱ و ۲، دانش از طبقه بندی شبه جنسیتی هر اسم مفعول و همچنین الگوهی شبه کاربردی در جمله ضروری است.

در ۲ تست باقیمانده شرکت کنندگان را با داستان امتحان کردیم، جملاتی که به انها آموزش داده نشده بود تا بتوانیم توانایی آنها برای خلق الگوی شبه جنسیتی و کاربردی در جمله را که یاد گرفته اند با اسم مفعول های جدید آزمایش کنیم. برای پایان ما ۶ اسم مفعول به کار بردیم که در تمرین های آموزشی نبود اما مرتبا در مرور لغت تکرار شده بود ( اسم مفعول های قدیمی داستان). علاوه بر این ۶ اسم مفعول جدید داستانی در امتحان آمده بود که شرکت کنندگان تا به حال  نه دیده و نه شنیده بودند. دو اسم مفعول جدید داستانی و دو اسم مفعول قدیمی داستانی مربوط به هر دسته شبه جنسیتی بود.

شرکت کنندگان در تست داستان + تولید جمله ی اشاره ای باید جملاتی را برای فعالیت ها تولید میکردند که با اسم مفعول های داستانی اجرا میشد. از انجایی که شرکت کنندگان راهی برای دانستن زیرمجموعه جنسیتی اسم های داستانی نداشتند، ما به آنها از طریق شنیداری یک اشاره کردیم که جمله مکانی to یک اسم مفعولی با حرکت مربوط به آن را نشان میداد. سپس از شرکت کنندگان خواستیم تا دو جمله باقیمانده (مکانی by و from) برای آن اسم مفعول به همراه ارائه تصویری حرکات را ایجاد کنند.

در پایان، شرکت کنندگان در تست قضاوت گرامری انتخاب اجباری داستان، به جملاتی که مربوط به لغات آن داستان بود، گوش دادند. این جملات به شکل گروه های سه تایی ارائه شد که هرکدام مربوط به اسم مفعولی داستان یکسان بود. برای هر ۱۲ اسم مفعولی داستانی یک گروه درست و یک گروه غلط از جملات آمده بود که درکل ۲۴ مورد تست میشد. تست های غلط شامل یک جمله ی نادرست میشد که یا از لحاظ a) دسته شبه جنسیتی b) یا دسته شبه کاربردی در جمله یا c) هردو، غلط بود . از شرکت کنندگان خواستیم تا تصمیم بگیرند آیا گروه جملات مربوط به یک اسم از لحاظ گرامری درست به نظر میرسند یا نادرست؟

بعد از این تست ها از شرکت کنندگان خواستیم تا پرسشنامه را پرکنند تا راجع به سطح آگاهیشان در خصوص الگوی شبه کاربردی و شبه جنسیتی را بفهمند. از شرکت کنندگان راجع به ساختار مطالبی که یاد گرفته بودند پرسیدیم تا ارزیابی کنیم که کدام یک از جنبه های سیستم گرامری را یادگرفته اند و توانسته اند آنرا گزارش کنند.

اگر علاقه مند به مطالعه بیشتر راجع به این ازمایش هستید، کلیک کنید