اسم مصدر
اسم مصدر در فارسی را همه می شناسیم اما اسم مصدر در زبان انگلیسی چیست؟ اصلا کاربرد های اسم مصدر چیست؟ اسم مصدر دقیقا به شکل وجه وصفی معلوم است، اما خوب است که تفاوت این دو را بدانیم.
اسم مصدر یا gerund به شکل ing- دار از فعل گفته می شود و به عنوان اسم عمل می کند اما شبیه به فعل است. مانند: eating
به عنوان مثال اگر بخواهیم بگوییم: درس خواندن سخت است. می گوییم: “Studying is hard”. در این جمله از اسم مصدر studying استفاده کردیم.
اما باید توجه داشته باشید که در جمله ی “I’m playing football” که یک جمله در زمان حال استمراری است، ing برای نشان دادن استمرار کار به فعل play اضافه شده و به عنوان اسم مصدر شناخته نمی شود. به این افعال Present Participles یا صفات فاعلی می گویند.
یک اسم مصدر می تواند به عنوان فاعل، مفعول، مکمل و غیره عمل کند. برخی کارایی‌های اسم مصدر همانند کاربرد آن در اسامی مرکب، این صفحه معرفی شده‌اند. در صفحه‌ای دیگر، افعالی که همراه با اسم مصدر می‌آیند را گفته‌ایم.
اسم مصدر به عنوان فاعل جمله
Hunting tigers is dangerous.
شکار ببرها خطرناک است.
Flying makes me nervous.
پرواز کردن مرا عصبی می کند.
Brushing your teeth is important.
مسواک زدن دندان هایتان مهم است.
Smoking causes lung cancer.
سیگار کشیدن باعث سرطان ریه می شود.
اسم مصدر به عنوان متمم فعل “to be” یا مکمل فاعل
در این ساختار، اسم مصدر همیشه بعد از افعال to be قرار می گیرد.
One of his duties is attending meetings.
یکی از وظایف او شرکت کردن در ملاقات هاست.
The hardest thing about learning English is understanding the gerund.
سخت ترین چیز در یادگیری انگلیسی، درک کردن اسم مصدر است.
One of life’s pleasures is having breakfast in bed.
یکی از لذت های زندگی، صبحانه خوردن در تخت است.
اسم مصدر بعد از حروف اضافه
وقتی یک فعل بعد از یک حرف اضافه بیاید، باید به صورت اسم مصدر استفاده شود. همچنین برای زمانی که عبارت های خاصی به حروف اضافه ختم می شوند نیز صدق می کند، مثلا عبارات: in spite of و there’s no point in.
Can you sneeze without opening your mouth?
آیا می توانی بدون باز کردن دهانت عطسه کنی؟
She is good at painting.
او در نقاشی کردن خوب است.
She avoided him by walking on the opposite side of the road.
او با قدم زدن در جهت مخالف خیابان از برخورد با او خودداری کرد.
We arrived in Madrid after driving all night.
بعد از تمام شب را رانندگی کردن به مادرید رسیدیم.
My father decided against postponing his trip to Hungary.
پدرم تصمیم گرفت از عقب افتادن سفرش به مجارستان جلوگیری کند.
There’s no point in waiting.
صبرکردن هیچ فایده ای ندارد.
In spite of missing the train, we arrived on time.
علی رغم از دست دادن قطار، ما به موقع رسیدیم.
اسم مصدر به عنوان مفعول
I don’t like smoking.
من از سیگار کشیدن خوشم نمی آید.
Are you tired of studying?
آیا از درس خواندن خسته شده ای؟
Alex is nervous because of not being on time.
الکس به دلیل سروقت نبودن نگران است.
اسم مصدر بعد از افعال چند قسمتی
افعال چند قسمتی (phrasal verbs) از یک فعل + حرف اضافه یا عبارت قیدی تشکیل می شوند.
When will you give up smoking?
چه زمانی سیگار کشیدن را ترک می کنی؟
She always puts off going to the dentist.
او همیشه به دندانپزشکی رفتن را به تاخیر می اندازد.
He kept on asking for money.
او اصرار به درخواست کردن از پول داشت.
Jim ended up buying a new TV after his old one broke.
جیم یک تلویزیون نو خرید بعد از اینکه تلویزیون قدیمی اش شکست.
برخی افعال چند قسمتی شامل کلمه “to” به عنوان حرف اضافه هستند، مثلا:
- to look forward to
- to take to
- to be accustomed to
- to get around to
- to be used to
باید بتوانیم تشخیص دهیم که در این موارد کلمه “to” یک حرف اضافه است، چون باید همراه با یک اسم مصدر بیاید. و این ‘to’ جزئی از شکل مصدری یک فعل نیست، بلکه در این مورد، یک حرف اضافه است. می توانید بررسی کنید که آیا “to” یک حرف اضافه است یا بخشی از مصدر. اگر بتوانید ضمیر “it” را بعد از کلمه “to” گذاشته و جمله معناداری بسازید، پس کلمه “to” یک حرف اضافه بوده و باید همراه با اسم مصدر بیاید.
I look forward to hearing from you soon.
من منتظر شنیدن خبری از تو هستم. (چشم انتظار تو هستم.)
I look forward to it.
من چشم انتظار آن هستم.
I am used to waiting for buses.
من به منتظربودن برای اتوبوس عادت دارم.
I am used to it.
من به آن عادت دارم.
She didn’t really take to studying English.
او به مطالعه ی زبان انگلیسی عادت نکرد (پیگیرش نشد.)
She didn’t really take to it.
او به آن عادت نکرد.
When will you get around to mowing the grass?
بالاخره چه زمانی چمن را خواهی زد؟
When will you get around to it?
بالاخره چه زمانی انجامش خواهی داد؟
اسم مصدر در اسامی مرکب
در اسامی مرکبی که از اسم مصدر استفاده میشود، واضح است که معنای اسم اصل است، نه معنای فعل استمراری. مثلا در کلمه “swimming pool” معنی یک استخر برای شنا کردن است، نه استخری که در حال شنا کردن است.
I am giving Sally a driving lesson.
من به سالی آموزش رانندگی می دهم.
They have a swimming pool in their back yard.
آنان یک استخر در حیاط پشتی خود دارند.
I bought some new running shoes.
من تعدادی کفش های نوی پیاده روی خریدم.
اسم مصدر بعد از برخی عبارات
بعد از عبارات can’t help، can’t stand، to be worth و it’s no use استفاده از اسم مصدر ضروری است.
She couldn’t help falling in love with him.
او نتوانست عاشق او نشود.
I can’t stand being stuck in traffic jams.
من نمی توانم گیر کردن در ترافیک را تحمل کنم.
It’s no use trying to escape.
تلاش برای فرار کردن فایده ای ندارد.
It might be worth phoning the station to check the time of the train.
شاید ارزشش را داشته باشد به ایستگاه برای چک کردن حرکت زمان قطار زنگ زده شود.
اگر علاقه مند به مطالعه بیشتر در مورد حالت های دیگر هستید، اینجا کلیک کنید
ناصر رهبر
سایت خوب با مقالاتی بسیار بی نظیری دارین