ضمایر
کاربرد ضمایر
چه زمانی از ضمایر استفاده می کنیم؟ خب ساده است زمانی که می خواهیم از تکرار اسم جلوگیری کنیم. حالا یک مثال می زنیم: “قلی برو درب یخچال را باز کن و از یخچال بستنی را بیاور و بعد درب یخچال را ببند” خب در این مثال می بینید که چندین مرتبه واژه “یخچال” را تکرار کردیم برای جلو گیری از آن یک ضمیر را در نقش “یخچال” جایگذاری می کنیم، که در فارسی می توانیم از “آن” استفاده کنیم .
ضمایر جایگزین اسم ها هستند. یک ضمیر بر اساس دو المان در جمله استفاده می شود که آن ها عبارتند از : اسم جایگزین شده و تابع آن اسم در جمله. در زبان انگلیسی ضمایر فقط زمانی جنس اسم را می گیرند که در فرم سوم شخص قرار گرفته باشند. به این مورد هم توجه داشته باشید که ضمایر دوم شخص جمع با دوم شخص مفرد یکسان هستند، به جز ضمایر انعکاسی.
|
Subject Pronoun ضمیر فاعلی |
Object Pronoun ضمیر مفعولی |
Possessive Adjective (Determiner) صفت مالکیت |
Possessive Pronoun ضمیر مالکیت |
Reflexive or Intensive Pronoun ضمایر بازتابی یا تاکیدی |
|
|---|---|---|---|---|---|
|
۱st person singular (اول شخص مفرد) |
I | me | my | mine | myself |
|
۲nd person singular (دوم شخص مفرد) |
you | you | your | yours | yourself |
|
۳rd person singular, male (سوم شخص مفرد، مذکر) |
he | him | his | his | himself |
|
۳rd person singular, female (سوم شخص مفرد، مونث) |
she | her | her | hers | herself |
|
۳rd person singular, neutral (سوم شخص مفرد، اشیا) |
it | it | its | itself | |
|
۱st person plural (اول شخص جمع) |
we | us | our | ours | ourselves |
|
۲nd person plural (دوم شخص جمع) |
you | you | your | yours | yourselves |
|
۳rd person plural (سوم شخص جمع) |
they | them | their | theirs | themselves |
۱st person singular
(اول شخص مفرد)
|
Subject Pronoun ضمیر فاعلی |
I |
|---|---|
|
Object Pronoun ضمیر مفعولی |
me |
|
Possessive Adjective (Determiner) صفت مالکیت |
my |
|
Possessive Pronoun ضمیر مالکیت |
mine |
|
Reflexive or Intensive Pronoun ضمایر بازتابی یا تاکیدی |
myself |
_________________________
۲nd person singular
(دوم شخص مفرد)
|
Subject Pronoun ضمیر فاعلی |
you |
|---|---|
|
Object Pronoun ضمیر مفعولی |
you |
|
Possessive Adjective (Determiner) صفت مالکیت |
your |
|
Possessive Pronoun ضمیر مالکیت |
yours |
|
Reflexive or Intensive Pronoun ضمایر بازتابی یا تاکیدی |
yourself |
_________________________
۳rd person singular, male
(سوم شخص مفرد، مذکر)
|
Subject Pronoun ضمیر فاعلی |
he |
|---|---|
|
Object Pronoun ضمیر مفعولی |
him |
|
Possessive Adjective (Determiner) صفت مالکیت |
his |
|
Possessive Pronoun ضمیر مالکیت |
his |
|
Reflexive or Intensive Pronoun ضمایر بازتابی یا تاکیدی |
himself |
_________________________
۳rd person singular, female
(سوم شخص مفرد، مونث)
|
Subject Pronoun ضمیر فاعلی |
she |
|---|---|
|
Object Pronoun ضمیر مفعولی |
her |
|
Possessive Adjective (Determiner) صفت مالکیت |
her |
|
Possessive Pronoun ضمیر مالکیت |
hers |
|
Reflexive or Intensive Pronoun ضمایر بازتابی یا تاکیدی |
herself |
_________________________
۳rd person singular, neutral
(سوم شخص مفرد، اشیا)
|
Subject Pronoun ضمیر فاعلی |
it |
|---|---|
|
Object Pronoun ضمیر مفعولی |
it |
|
Possessive Adjective (Determiner) صفت مالکیت |
its |
|
Possessive Pronoun ضمیر مالکیت |
– |
|
Reflexive or Intensive Pronoun ضمایر بازتابی یا تاکیدی |
itself |
_________________________
۱st person plural
(اول شخص جمع)
|
Subject Pronoun ضمیر فاعلی |
we |
|---|---|
|
Object Pronoun ضمیر مفعولی |
us |
|
Possessive Adjective (Determiner) صفت مالکیت |
our |
|
Possessive Pronoun ضمیر مالکیت |
ours |
|
Reflexive or Intensive Pronoun ضمایر بازتابی یا تاکیدی |
ourselves |
_________________________
۲nd person plural
(دوم شخص جمع)
|
Subject Pronoun ضمیر فاعلی |
you |
|---|---|
|
Object Pronoun ضمیر مفعولی |
you |
|
Possessive Adjective (Determiner) صفت مالکیت |
your |
|
Possessive Pronoun ضمیر مالکیت |
yours |
|
Reflexive or Intensive Pronoun ضمایر بازتابی یا تاکیدی |
yourselves |
_________________________
۳rd person plural
(سوم شخص جمع)
|
Subject Pronoun ضمیر فاعلی |
they |
|---|---|
|
Object Pronoun ضمیر مفعولی |
them |
|
Possessive Adjective (Determiner) صفت مالکیت |
their |
|
Possessive Pronoun ضمیر مالکیت |
theirs |
|
Reflexive or Intensive Pronoun ضمایر بازتابی یا تاکیدی |
themselves |
ضمایر فاعلی
ضمایر فاعلی زمانی به کار می روند که ضمیر در جایگاه فاعل باشد. منظور از ضمیر در جایگاه فاعل باشد چیست؟ به این مثال دقت کنید; “من تو را دوست دارم”. در این جمله ضمیر “من” در نقش فاعل و “تو” در نقش مفعول قرار دارند و فعل ما “دوست داشتن” است.
I am 16.
.من شانزده سال دارم
You seem lost.
.به نظر گم شده ای
Jim is angry, and he wants Sally to apologize.
.جیم عصبانی است و از سالی می خواهد تا عذرخواهی کند
This table is old. It needs to be repainted.
.این میز قدیمی است و نیاز است دوباره رنگ شود
We aren’t coming.
.ما نمی آییم
They don’t like pancakes.
.آن ها پن کیک دوست ندارند
ضمایر مفعولی
ضمایر مفعولی برای جایگزینی اسم هایی استفاده می شوند که مفعول مستقیم یا غیر مستقیم یک فعل هستند. به عبارتی ساده تر، هر موقع که ضمیر در جایگاه مفعول باشد، از ضمایر مفعولی استفاده می کنیم. به عنوان مثال: “کتاب رو بده به من”. در این جمله “من” ضمیر مفعولی و فعل “دادن” است.
Give the book to me.
.کتاب را بده به من
The teacher wants to talk to you.
.معلم می خواهد با شما صحبت کند
Rachid recieved a letter from her last week.
.رشید هفته ی پیش نامه ای از او دریافت کرد
Mark can’t find it.
.مارک نمی تواند آن را پیدا کند
Don’t be angry with us.
.از دست ما عصبانی نباش
Tell them to hurry up!
!به آن ها بگو عجله کنند
صفات ملکی ( تعیین کننده )
صفات ملکی ضمیر نیستند، اما خب خالی از لطف نیست که آنها را نیز یاد بگیریم؛ چرا که ساختار آن ها شبیه به ضمایر ملکی است. صفات ملکی به عنوان صفت عمل می کنند و قبل از اسمی که شرح می کنند در جمله قرار می گیرند. علاوه بر آن، بر خلاف ضمایر آنها جایگزین اسم نمی شوند .
Did mother find my shoes?
آیا مادر کفش های من را پیدا کرد؟
Mrs. Baker wants to see your homework.
.خانم بیکر می خواهد تکالیف شما را ببیند
Samantha will fix her bike tomorrow.
.سامانتا فردا دوچرخه اش را درست خواهد کرد
The cat broke its leg.
.گربه پای خود را شکست
This is our house.
.این خانه ی ماست
ضمایر ملکی
خب حالا که با صفات ملکی آشنا شدیم، وقت آن است که ضمایر ملکی را فرا بگیریم. ضمایر ملکی جایگزین اسم های ملکی می شوند. به این مثال توجه کنید: “کتاب مال اوست”. در این جمله، ضمیر “اوست”، یک ضمیر ملکی است، چون به مالکیت “او” به “کتاب” اشاره دارد.
This bag is mine.
.این کیف مال من است
Yours is not blue.
.مال تو آبی نیست
That bag looks like his.
.آن کیف شبیه مال اوست
These shoes are not hers.
.این کفش ها مال او نیستند
That car is ours.
.آن ماشین مال ماست
ضمایر بازتابی (انعکاسی) و تاکیدی
ضمایر بازتابی
ضمایر بازتابی و تاکیدی در واقع دارای یک فرم و یک نوع شکل هستند، اما زمانی که در جمله قرار می گیرند کاربرد و معنای متفاوتی را القا می کنند. حالا این یعنی چه ؟!
اگر در جمله ای فاعل و مفعول یکی باشد، ما از ضمایر انعکاسی استفاده می کنیم. به عنوان مثال: وقتی می گویید که “من به خودم انگلیسی یاد دادم”، فاعل و مفعول خود شما هستید یا به عبارتی دیگر فاعل مفعول را انعکاس می کند و از این رو به این دسته از ضمایر، ضمایر انعکاسی می گوییم.
این را هم در نظر داشته باشید که شما هرگز نمیتوانید یک ضمیر انعکاسی را از جمله حذف کنید، زیرا با حذف آن جمله از نظر معنایی و لغوی دچار اشکال می شود.
She found herself in a dangerous part of town.
.او خود را در قسمت خطرناکی از شهر یافت
The cat threw itself under my car!
!گربه خودش را زیر ماشین من انداخت
We blame ourselves for the fire.
.ما به خاطر آتش خودمان را سرزنش می کنیم
The children can take care of themselves.
.بچه ها می توانند از خود مراقبت کنند
ضمایر تاکیدی
بعد از ضمایر انعکاسی نوبت به ضمایر تاکیدی می رسد. ضمایر تاکیدی بر روی فاعل یک عبارت تاکید دارند، برخلاف ضمایر بازتابی که به فاعل به عنوان مفعول جمله اشاره دارند! به عنوان مثال: “من خودم رفتم”. در این عبارت “خودم” یک ضمیر تاکیدی است و بر روی “من” تاکید کرده.
ضمایر انعکاسی مفعول نیستند، آن ها روی فاعل تاکید دارند. همچنین می توانند از یک جمله حذف شوند بدون اینکه معنای کلی جمله تغییری کند. محل قرار گیری ضمیر تاکیدی هم میتواند پس از فاعل یک عبارت یا در انتهای جمله باشد.
I made these cookies myself.
(.این شیرینی ها را خودم درست کردم (اگر خودم را حذف کنیم در معنای جمله تغییری ایجاد نمی شود
You yourself asked Jake to come.
.تو خودت از جیک خواستی تا بیاید
My teacher didn’t know the answer herself.
.استادم خودش جواب را نمی دانست
The test itself wasn’t scary, but my teacher certainly is.
.خود امتحان ترسناک نبود، اما استادم قطعا هست
ضمایر دو جانبه
از ضمایر each other و one another زمانی استفاده می کنیم که دو یاچند نفر کار یکسانی را انجام می دهند. each other به دو نفر اشاره دارد و one another به بیش از دو نفر اشاره دارد اما این تمایز در زبان انگلیسی مدرن از بین رفته است.
Peter and Mary helped one another = Peter helped Mary and Mary helped Peter
پیتر و مری به یکدیگر کمک کردند. = پیتر به مری کمک کرد و مری به پیتر
We sent each other Christmas cards = we sent them a Christmas card and they sent us a Christmas card.
ما کارت کریسمس به همدیگر فرستادیم = ما به آن ها کارت کریسمس فرستادیم و آن ها به ما کارت کریسمس فرستادند
همچنین، می توان از حالات ملکی این ضمایر استفاده کرد. به مثال های زیر دقت کنید:
.They helped to look after each other’s children
آن ها کمک کردند تا از بچه های یکدیگر مراقبت کنند.
We often stayed in one another’s houses.
.ما اغلب در خانه های یکدیگر می ماندیم
ضمایر ربطی
ضمایر ربطی در جمله بین دو بخش قرار می گیرند و آن ها را به هم متصل می کنند. از who و whom برای انسان ها و از which برای اشیاء استفاده می کنیم. اما that برای هردو کاربرد دارد. جدول زیر انواع ضمایر ربطی را برای شما فراهم آورده است.
| Subject | Object | Possessive |
| who | who(m) | whose |
| which | which | whose |
| that | that |
قوانین ضمایر ربطی:
- از ضمایر ربطی بعد از یک اسم استفاده می کنیم تا برای خواننده واضح باشد درباره ی چه کسی یا چیزی صحبت می کنیم. به مثال های زیر دقت کنید:
The house that Jack built.
.خانه ای که جک ساخت
The woman who discovered Radium.
.زنی که رادیوم را کشف کرد
an eight-year-old boy who robbed a sweet shop.
.پسر هشت ساله ای که از یک مغازه ی شیرینی دزدی کرد
- ضمایر ربطی درباره ی شخص یا چیزی اطلاعات بیشتری به ما می دهند.
My mother, who was born overseas, has always been a great traveller.
.مادر من که خارج از کشور زندگی می کند، همیشه مسافر خوبی بوده است
Lord Thompson, who is 76, has just retired.
.لرد تامپسون، که ۷۶ سال دارد به تازگی بازنشست شده است
.We had fish and chips, which is my favorite meal
ما ماهی و چیپس داشتیم که وعده مورد علاقه ی من است.
در این نوع نوع عبارت ربطی از that به عنوان ضمیر استفاده نمی شود.
- whose حالت ملکی ضمیر ربطی who می باشد.
This is George, whose brother went to school with me.
.این جرج است، که برادرش با من به مدرسه می رفت
- whom در صورتی استفاده می شود که بخواهیم به مفعول جمله اشاره داشته باشیم.
This is George, whom you met at our house last year.
.این جرج است، که سال پیش درخانه ما با او ملاقات کردی
اما امروزه استفاده از who به جای whom رایج تر است.
.This is George, who you met at our house last year
.این جرج است، که سال پیش درخانه ما با او ملاقات کردی.
- زمانی که whom و which حرف اضافه دارند، حرف اضافه در ابتدای عبارت ربطی یا انتهای آن قرار می گیرد.
I had an uncle in Germany, from who(m) I inherited a bit of money.
I had an uncle in Germany, who(m) I inherited a bit of money from.
.من عمویی در آلمان داشتم که مقداری پول از او به ارث بردم
We bought a chainsaw, with which we cut up all the wood.
We bought a chainsaw, which we cut up all the wood with.
ما اره ی برقی خریدیم که با آن تمام چوب ها را بریدیم.
- از that در ابتدای عبارت ربطی استفاده می کنیم.
.I had an uncle in Germany that I inherited a bit of money from
.من عمویی در آلمان داشتم که مقداری پول از او به ارث بردم
اگر علاقه مند به مطالعه بیشتر در مورد دیگر حالت های اسم هستید، اینجا کلیک کنید