اهمیت درست نویسی و نگارشی درست:
درستنویسی واژهها و رعایت قوانین دستور زبان در نوشتههای علمی از عوامل مهم در ارزش و اعتبار این نوشتهها است. فرقی نمیکند که زبان فارسی باشد یا انگلیسی یا زبانی دیگر، خواننده به محض این که با غلط املایی و یا نادرستی گرامری مواجه شود در مورد ارزش و اعتبار نوشته دچار شک و تردید میشود.
چنین مواردی حتی در زمانی که موضوع جنبه علمی ندارد و فقط یک نامه معمولی است نیز موجب سلب اعتماد خواننده میشود. اما در مورد نوشتههای علمی و به ویژه هنگامی که این نوشتهها توسط یک نهاد علمی منتشر میشود توقع بسیار افزایش مییابد و شیوه نوشتن و رعایت املای صحیح واژهها اهمیتی دوچندان پیدا میکند.
در بیست سال اخیر به دلیل توسعه وسائل ارتباطی فردی و جمعی و به ویژه به دلیل رواج مراودههای اینترنتی، شیوه نوشتن و درستنویسی دچار بیتوجهی شده و برخی از نویسندگان مطالب به دلیل سواد پایین و یا عدم دسترسی به آموزش کلاسیک زبان فارسی، مرتکب اشتباههای نوشتاری متعددی میشوند.
به نظر میرسد که این مشکل فقط منحصر به زبان فارسی نیست و در زبانهای دیگر نیز چنین پدیدهای وجود دارد. به ویژه در زبان انگلیسی، با توجه به گستردگی استفاده از آن، اشتباه املایی زیاد است.
به طوری که برنامهنویسان موتورهای جستجو، برنامههایی نوشتهاند که میتواند واژههای غلط را تفسیر کند و صحیح آن را به کاربر پیشنهاد دهد و از او بپرسد که «آیا منظور شما این واژه نیست؟».
البته کاربر اینترنتی میتواند یک کودک دبستانی یا یک نوآموز زبان انگلیسی باشد و یا شخص تحصیلکردهای که هنگام تایپ کلمه، اشتباهی کرده است. در ضمن قرار نیست موتورجستجوگر به جستجوکنندهها نمره دیکته و یا گرامر بدهد. اما هنگامی که متن و نوشتهای منتشر میشود، چه علمی باشد و چه یک مقالة عادی، باید با املا و گرامر درست نوشته شود.
به همین دلیل در بیشتر واژهپردازها امکاناتی وجود دارد که با استفاده از آنها میتوان غلطهای املایی و گرامری نوشته را یافت و آنها را اصلاح کرد.
در مورد مطالبی که از سوی مراجع دانشگاهی و علمی منتشر میشود، سهل انگاری در نوشتن قابل قبول نیست.
خوانندة یک متن علمی که تمام هوش و حواس خود را جمع کرده تا صحت علمی مقاله را درک کند، به محض برخورد با یک غلط املایی، نسبت به کل موضوع بیاعتماد میشود.
عدم رعایت قواعد درستنویسی و دستور زبان نیز موجب همین حالت شک و تردید میشود. به همین دلیل است که صاحب نظران امر تحقیق توصیه میکنند هر نوشتهای قبل از انتشار به خوبی مرور شود و در کتابهایی که از همین صاحب نظران منتشر شده بر اهمیت شیوة نگارش تأکید بسیار شده است.
اهمیت این موضوع به اندازهای است که در نشریات علمی، یکی از نقشهای بسیار مهم به ویراستاران اختصاص دارد. قواعد و آئیننامههای نشریات علمی فارسیزبان نیز بر نقش ویراستاران تأکید دارد و حضور ویراستار تخصصی و ادبی یکی از شرایط اصلی در نشریات علمی شمرده میشود.
با رواج اینترنت و گسترش شبکههای اجتماعی، تعداد واژههایی که املای نادرست دارند زیاد شده و خواننده آگاه، با دیدن تعداد زیاد واژههای غلط حساسیت خود را از دست داده و به ناچار (و از فرط تکرار) مجبور شده حساسیت خود را کنار بگذارد و این واژههای غلط را نادیده بگیرد.
به این ترتیب، باب تذکر هم بسته شده و اهمیت درستنویسی کاهش یافته است. البته خوانندهای که اندک تحصیلاتی دارد، توقع ندارد که در متنهای علمی و دانشگاهی نیز چنین مشکلاتی وجود داشته باشد و اینجا دیگر نمیشود باب تذکر را بسته نگاه داشت.
متأسفانه چنین مواردی رو به افزایش است و به ویژه با رواج تأسیس پایگاههای اینترنتی، روز به روز افزایش بیشتری مییابد.
نوشتههای علمی، هنگامی که با فتوکپی و با شمارگان اندک تکثیر میشوند، برد و دامنه زیادی ندارند. اما انتشار این نوشته ها در اینترنت، برد و دامنه آنها را، هم از لحاظ زمانی و هم از لحاظ مکانی، به شدت افزایش میدهد.
هنگامی که در سایت یک کنگره علمی ، یک غلط املایی یا انشایی وجود داشته باشد، این غلط را بلافاصله در روستاه های ازبکستان و تاجیکستان و یا در شهرکهای کوهستانی آمریکای شمالی هم میتوان روی نمایشگر کامپیوتر ملاحظه کرد.
خواننده اگر آگاه باشد نسبت به سایر مطالب سایت دچار شک و تردید میشود و اگر هم نوسواد باشد ممکن است با توجه به اعتبار نهاد علمی دارنده سایت، واژه غلط را درست انگارد و در حافظة خود ثبت کند. شاهد مثال در این مورد متأسفانه زیاد است.
به غیر از املای درست واژهها، شیوه نوشتن نیز طی چند دهه اخیر دچار تجدیدنظرهایی شده و معیارهایی همچون حفظ استقلال واژهها و استفاده صحیح از فعلها و بسیاری نکات دیگر، مورد تأیید ادیبان و صاحبنظران قرار گرفته است.
کتاب ها باعث بهبود و بالا بردن سطح کیفی نوشته ها می شوند. می شود از کتاب ها ایده های تازه ای را گرفت.
همه ما در طول زندگی خود کتاب هایی می خوانیم آن هایی که دوست داریم آنهایی که باید بخوانیم و آن هایی که مجبور به خواندن آن ها هستیم و اینان گنجینه های ما هستند که به ما کمک میکنند تا با آن ها به درستی مطالب مورد نیاز را بنویسیم و مقالات و نوشته های خود را پرداخت کنیم.
هر چه بیشتر کتاب خوانده ، کلمات بیشتری در ذهن خود دارید و هر چه کلماتی که بلد هستید بیشتر باشند تفکرات ما نیز بیشتر و گسترده تر است، (چراکه ما با کلمات فکر می کنیم حال هرچه دایره این واژگانی ما افزایش پیدا کند تفکارات گسترده تر و عمیق تری خواهیم داشت.)
شاید افرادی وجود داشته باشند که از نگهداشتن قلم و نوشتن ترس داشته باشند.
این ترس از کجا آمده است؟
ترس یک واکنش کاملا طبیعی است؛ ما در شرایط بحرانی و خطر احساس ترس می کنیم تا خود را از آن حفظ کنیم در اغلب موارد، به صورت یک واکنش لحظهای ظاهر میشود، پس از اینکه ترس ما برطرف شد، دیگر به بررسی و ریشهیابی علل آن نمیپردازیم. به همین خاطر اغلب از علل ترس خود آگاه نیستیم و در مواردی این عدم آگاهی ما را دچار یک اشتباه بزرگ میکند: اینکه برخی احساسهای غیرمثبت را با احساس ترس اشتباه می گیریم.
ترس از نوشتن کاملا طبیعی است. در حقیقت به خاطر علل و عواملی کار نوشتن مشکل و ترسناک است و به این خاطر از نوشتن کناره گیری میشود. اما به قطع نمی تواند گفت که این ترس مستقیما به خود ترس مربوط است. زیرا نوشتن نیز مانند هرکار دیگری با یادگیری و تمرین و انجام دادن مکرر مهارت پبدا کنیم.
یکی از راه هایی که میتواند با این ترس مقابله کند، خود نوشتن است! یک کاغذ بردارید و شروع به نوشتن بکنید، از احساسی که در حال حاضر دارید، از ترس خود از نوشتن و توصیف این ترس و در پایان احساسی که دارید را بنویسید.
وقتی شروع به نوشتن می کنید رفته رفته این احساس ترس از بین می رود البته امکان این است در طول نوشتن این احساس بارها و بارها بر میگردد به احتمال زیاد به این دلیل است که دیگر نمی دانید چه باید بنویسید.
برای برطرف کردن یک ترس باید آن را ریشه یابی کرد. برخی دیگر از عوامل به صورت یک اختلال می توانند، باشند. به طوری که گونه ای ترس با نام ترس از فوبیای نوشتن (Fear of writing phobia) در روانشناسی تعریف شده است. و یا موانع ذهنی وجود دارد مانند ترس از نشان دادن نوشته به دیگران که این ها را باید از عوامل ترس از نوشتن جدا کنیم.
مهرداد مهدوی
این نوشته ی(نه مقاله!) پر از غلط رو درباره ی درست نویسی و اهمیتش با چه رویی گذاشتین اینجا؟!
پویا عطایی
اگر مطرح کنید از چه زوایایی مشکل داره، ما می تونیم روش کار کنیم.
Zeynab
خودش یک سری غلط املایی داره مثل (این ترس از کجا آموده است!!!؟؟؟)
پویا عطایی
برطرف شد، سپاس گزارم. اگر به مورد دیگری برخوردید به ما اطلاع دهید.
سعید
اینا غلط املایی نیست ….غلط تایپی چون خواننده با خوندن آن متوجهش می شه و بعیده بخواد یه جا به جای کلمه آمده بگه آموده