متد های آموزش زبان : نگاهی جامع ـ تشابه تمرینات در کلاس درس
انتقاد دیگر این است که برای معلمین خیلی دشوار است که رویکردها و روش ها را به شیوهای به کار بگیرند که دقیقا منعکس کننده اصول زیربنایی آن روش باشد، سوافار، آرنز، و مورگان(Swaffar, Arens, and Morgan) (۱۹۸۲ ) چنین نظر می دهند:
یک مشکل دایمی این است که آیا معلمین دخیل در ارائه مطالبی که برای یک روش خاص ساخته شده اند، در واقع فلسفه های زیربنایی این روش ها را در تمرینات کلاس درسی منعکس می کنند یا نه. سوافار و همکارانش این موضوع را مورد بررسی قرار دادند که چگونه معلمینی که روش های گوناگونی را به کار می برند، آنها را در کلاس درس اجرا می کنند، و دریافتند که بسیاری از تمایزات که در مقایسه روش ها به کار می رود – به ویژه آنهایی که براساس فعالیت های کلاس درسی استوار هستند . در عمل موجود نیست:
عناوین روش شناختی منتصب به فعالیتهای تدریسی به خودی خود آگاهی دهنده نیستند، چرا که به مجموعه ای از تمرینات کلاس درسی اشاره دارند که به صورت یکنواختی مورد استفاده قرار می گیرند. تفاوت های بین روشهای اصلی را باید در سلسله مراتب منظم شده و اولویت های اختصاص داده به تکالیف، پیدا کرد. (۱۹۸۲) براون (۱۹۹۷) به نکته مشابهی می رسد:
به طور کل، روش ها در مراحل اولیه و آغازین یک دوره درسی زبان کاملا از هم قابل تمییز هستند ،ولی در مراحل بعدی نسبتا غير قابل تمایز می شوند. برای مثال، در چند روزاول کلاس درس یادگیری اجتماعی زبان زبان آموزان شاهد مجموعه ای از تجارب هستند که به زبان ترجمه شده در گوششان زمزمه می شود، ولی فقط در چند هفته، چنین کلاس های درسی خود را مانند هر برنامه تحصیلی زبان آموز محور می نمایاند .
شاید به همین دلیل است که نمونه های ضبط شده ویدیویی رویکردها و روش معمولا اولین درس (یا یک درس در روزهای اول را در کلاس درس زبان خارج هیچ نوار ویدیویی متقاعدکننده ای از تدریس وجود ندارد که در مورد زبان آموزان متوسط یا پیشرفته باشد، و دلیل نیز شاید این است – همچنانچه براون خاطر نشان می سازد که در سطح هیچ نکته ممیزه ای برای نشان دادن، وجود ندارد.
