متد های آموزش زبان : نگاهی جامع ـ مبحث پیشینه ـ قسمت دوم
افزودن بر این، طرفداران روش ها ، با هم یک اجتماع حرفه ای را که دارای هدف، ایدیولوژی و زبان صنفی خاص خودشان است، می سازند؛ این باعث می شود که طرفداران روش دارای گروه منجسم معلمین باشند که آنان می توانند تجربیات و ایده های خود را با معلمین دیگر در میان بگذارند. همچنین روش ها را می توان به منزله یک منبع غنی از فعالیت ها دانست که برخی از آنها را میتوان بدون توجه به به ایدیولوژی اصلی، مورد جرح و تعدیل قرار دارد و در نهایت اتخاذ کرد.
روش همانطور که pـpـp
“present practice produce”
را به معنای ارایه کردن ، تمرین کردن و تولید کردن ، تجویز می کند ، همچنین به معلم مبتدی اطمینان خاطر می دهد که یک مجموعه مفصل از اقدامات متوالی که در کلاس درس باید صورت بگیرد، وجود دارد که آنها را عرضه می کند.
میزان مقبولیت عامه و تاثیر پایدار رویکرد ها و روش های جدید بر روی عملکرد معلمین ، همچنین بستگی یا سختی نسبی اراعه تغییراتی دارد که آن ها رویکرد یا روش لازم. تغییرات مربوط به برنامه تحقیقی ، انواع بسیار مختلفی دارد، این تغییرات ممکن است ارزش ها و باورهای آموزشی معلمین ، درک آنان از ماهیت زبان یا یادگیری زبان دوم یا تمرینات کلاس درس و کاربرد های مطالب آموزشی را تحت تاثیر قرار دهد. برخی از تغییرات را می توان به راحتی قبول کرد ، ولی در مقابل برخی تغییرات دیگر ، مقاومت وجود دارد . بنابر این ، سوالات زیر بر روی میزان مقبولیت و اتخاذ یک رویکرد یا روش جدید تاثیر خواهد گذاشت :
ـ رویکرد یا روش جدید چه مزیت هایی دارد ؟ آیا مشخص شده است که از رویکرد یا روش موجود ، یا موثر تر باشد؟
ـ رویکرد با روش جدید تا چه حد سازگار و هماهنگ با باورها و طرز نگرش فعلی معلمین و با سازمان ئو تمرینات در کلاس درس و مدارس می باشد؟
ـ آیا رویکرد یا روش جدید برای فهم و استفاده خیلی سخت و پیچیده است ؟
ـ آیا رویکرد یا روش جدید قبل از آنکه از معلمین انتظار برود که آن را به کار بگیرند ، قبلا در برخی مدارس مورد آزمایش قرار گرفته است؟
ـ آیا مزیت رویکرد یا روش جدید به طور روشن به معلمین و آموزشگاه ها گفته شده است ؟
ـ رویکرد یا روش جدید چقدر قابل اعمال است ؟ آیا توقعات آن به شیوه ای بیان شده تا به وضوح نشان داده شود که چگونه آن را می توان در کلاس درس به کار برد؟ عملی بودن، نکته ای کلیدی است. روشی را که بتوان به راحتی به مطالب و کتب آموزشی تبدیل کرد، و بهره گیری از آن مستلزم هیج آموزش خاصی نباشد، زودتر و راحت تر مورد قبول قد خواهد گرفت تا روشی که فاقد این ویژگی ها باشد.
شبکه های حمایتی موجود برای ترویج یا توجیه یک رویکرد با روش آموزشی جدید نیز، بسیار اهمیت دارد. در اینجا وزارت آموزش و پرورش یا بخشی از آن، مجریان کلیدی آموزشی، استادان دانشگاهی برجسته، و هیأت ها و سازمان های حرفه ای، می توانند نقشی مهم را در ترویج یک رویکرد یا روش جدید به عهده داشته باشند
از توصیف های ارائه شده در این مطلب می توان به آسانی مشاهده کرد که برخی از رویکردها و روش ها نمی توانند به طور گسترده مقبولیت بیابند و دلیل آن نیز این است که درک و کاربرد این رویکردها با روش ها مشکل است؛ آنها فاقد کاربرد عملی هستند، مستلزم آموزش خاص (برای معلمین ) می باشند، و تغییرات عمده ای را در دیدگاه ها و باورهای معلمین ضروری می دانند. این موضوع در مورد بسیاری از رویکردها و روشهای توصیف شده در این مطلب صادق است.
ولی مفهوم روش ها در دهه ۱۹۹۰ بنا به دلایل دیگری زیر سؤال رفت و مورد انتقاد قرار گرفت، و شماری از محدودیت های ضمنی در مفهوم روش های همه منظوره مشخص شد. تا آخر قرن بیستم، آموزش زبان اصلی، دیگر روش را به عنوان عنصر اصلی در توجیه موفقیت یا شکست در آموزش زبان در نظر نگرفت. برخی در مورد مرگ روش ها و رویکردها سخن راندند، و برخی اوقات اصطلاح پسا-روش مورد استفاده قرار گرفت، ولى انتقادهای عمده وارد بر رویکردها و روشها چه بود؟
انتقاد کل به جزء‘‘
در جایی که رویکردها در عمل می توانند تفاسیر و تعابیر گوناگونی داشته باشند، روشها معمولا به معلمین تعیین می کنند که چه چیزی را تدریس کنند و آن را چگونه تدریس نمایند. معلمین از روی عقیده خود نظریه با ادعای موجود در زیربنای یک روش را می پذیرند و آن را در تدریس خود به کار می گیرند.
تدریس خوب به معنای کاربرد صحیح یک روش و اصول و تکنیک های آموزشی مورد استفاده در کلاس درس، معمولا از قبل مقرر شده است. نقش معلم حاشیه ای شده است ، و اعمال صحیح اصول آن است. به همین منوال زبان آموزان را برخی اوقات گیرندگان منفعل آن روش محسوب می کنند، که باید خود را تسلیم بنات و فعالیت های آن روش بنمایند.
مفهومی که در دیدگاه سنتی از روش وجود ندارد بیان مفهوم زبان آموز محور بودن و خلاقیت معلم است: یعنی اذعان به اینکه زبان آموزان سبک ها و سلایق یادگیری مختلفی را در فرایند یادگیری دارند، و اینکه در فرایند ایجاد یک و نامه آموزشی باید با آنان مشورت کرد، و اینکه روش های تدریس باید قابل انعطاف و سازگار با نیازها و علایق زبان آموزان باشد. در عین حال، اغلب فضای کمی برای ابتکارات شخصی معلم و سبک تدریس موجود است. به عبارت دیگر معلم باید خود را تسلیم “روش کند.
برای مطالعه عنوان اصلی اینجا کلیک کنید