طریق خاموش ـ مبحث المان های درسی

طریق خاموش ـ مبحث المان های درسی

هدف کلی طریق خاموش، ارائه تسهیلات کلامی و شنیداری در عناصر اصلی زبان مقصد برای زبان آموزان مبتدی است. هدف عام مشخص شده برای یادگیری زبان، همان سلاست زبانی شبه بومی زبان در زبان مقصد است و تلفظ صحیح، و تسلط یافتن بر عناصر زبر زنجیری زبان مقصد، مورد تأکید قرار گرفته است. یک هدف آنی همانا ارائه کردن یک دانش عملی دستوری پایه برای زبان آموز است.

گانگنو انواع اهداف زیر را برای یک دوره درس زبان در سطح مقدماتی مناسب می داند (گاتگنو، ۱۹۷۲). زبان آموزان باید بتوانند

 به طور صحیح و به راحتی سؤالاتی در مورد خودشان، در مورد درسشان، خانواده شان، مسافرت، و وقایع روزمره را پاسخ دهند؛ . با لهجه ای خوب صحبت کنند – توصیفی شفاهی یا کتبی از یک تصویر ارائه دهند که شامل ارتباط های موجود با در نظر گرفتن مکان، زمان، و اعداد باشد – به سؤالات کلی در مورد فرهنگ و ادبیات متکلمین بومی زبان مقصد، پاسخ دهند؛ – در این حیطه ها به خوبی عمل کنند: اهلا، دستور زبان (تولید و نه توضيح)، درک مطلب خوانداری، و نوشتن. روش طریق خاموش، برنامه درسی اساسا ساختگرا دارد، که در آن دروس بر پایه مقولات دستوری و واژگان مرتبط ساخته شده است. ولی، گاتگنو جزئیاتی در مورد انتخاب و آرایش دقیق مقولات دستوری و واژگانی که باید در کلاس درس ارائه شود، ارائه نمی دهد. اما، مقولات زبانی برحسب پیچیدگی دستوری، ارتباط آنها با آنچه قبلا تدریس شده، و سهولت ارائه مقولات به صورت دیداری، به زبان آموز عرضه می شود.

در زیر بخشی از یک برنامه درسی “طريق خاموش برای سپاه صلح) و جهت ده ساعت تدریس در تایلند آورده شده است. این برنامه درسی برای تدریس داوطلبان سپاه صلح امریکایی تهیه شده بود تا زبان تایلندی به آنها آموزش داده شود. حداقل ۱۵ دقیق از هر ساعت تدریس، معطوف به تدریس تلفظ بود. کلمه ای که به صورت مورب نوشته شده را می توان جایگزین کلمه دیگری که دارای همان نقش است، نمود.

درس واژگان
۱- چوب قرمز رنگ چوب، قرمز، قهوه ای، زرد، سبز، صورتی، سفید،
۲- اعداد ۱ تا ۱۰ را بگویید یک، دو،…، ده
۳- چوب قرمز رنگ دو عدد  
۴- دو چوب قرمز رنگ بردارید. بردارید
۵- چوب قرمز کجا؟ دادن، ضمایر مفعولی
۶- چوب قرمز روی میز. کجا، روي، زیر، نزدیک، دور، پهلوي، اینجا، آنجا

۷- چوب قرمز روی میز، مگه نه؟

بله، روي.

نه، روي.

قواعد ساخت جمله سؤالی. بله، نه.

۸- چوب قرمز رنگ بلند.

چوب سبز رنگ بلندتر.

چوب نارنجی رنگ بلند ترین.

صفت های مقایسه ای

۹. چوب سبز رنگ درازتر.

چوب قرمز رنگ، مگه نه؟

 

۱۰- مرور. زبان آموزان ساخت هایی را

که یاد گرفته اند در موقعیت های جدید

(مانند مقایسه قد آنان در کلاس درس)

به کار می برند.

 

(جول ويسکين، گزارش شخصی)

یادگیری تکالیف و فعالیت ها در روش “طريق خاموش“ نقش ترغیب کننده و شکل دهنده به پاسخ کلامی زبان آموز، بدون هیچ دستورالعمل کلامی مستقیم از طرف معلم یا الگو گذاری غیر ضروری توسط او را دارد. تکالیف زبانی ساده در این روش خیلی مهم هستند. در ای تکالیف معلم به عنوان الگو، کلمه، عبارت، یا جمله ای را می گوید و سپس پاسخهای زبانی می خواهد. سپس زبان آموزان اقدام به خلق گفته های خود با درآمیختن اطلاعات جدید وی می کنند. از جداول، میله های رنگی و وسایل کمک آموزشی دیگر می توان برای پاسخ گرفتن زبان آموزان، بهره جست. الگو شدن معلم خیلی کم است، اگرچه اکثر فعالیت درسی، معلم محور است. سپس، پاسخ به جملات امری، جملات سوالی، و راهنمایی های بصری شالوده ای برای فعالیت های کلاس درس فراهم می آورد.

از زبان آموزان انتظار می رود تا استقلال، خودمختاری و مسئولیت پذیری را در خود رشد دهند. زبان آموز مستقل آنانی هستند که می دانند باید وابسته به منابع خود باشند و می دانند که می توانند دانش زبانی خودشان را برای ارائه برخی چیزها در یک زبان جدید به کار بگیرند یا اینکه می توانند چند لغت معدود را که از زبان مقصد بلد هستند برای یافتن معانی جدید کلمات از طریق استفاده از آن دانش به کار ببرند (استویک، ۱۹۸۰). عدم وجود تصحیح و تكرار الگوی معلم، مستلزم این است که زبان آموزان ملاک های درونی را ایجاد کنند و خودشان خطاهایشان را تصحیح کنند. عدم وجود توضیحات در درس، باعث می شود تا زبان آموزان تعمیم هایی انجام دهند و به نتایج خود برسند، و قواعدی را که احساس می کنند به آنها نیاز دارند، صورتبندی نمایند. زبان آموزان فقط به خود و گروه خود می توانند متکی باشند، و در نتیجه باید به صورت جمعی و مشترک، با هم کار کنند و نه به صورت رقابتی. آنان احتیاج دارند تا در تصحیح خطاهای یکدیگر و همچنین تصحيح خطاهای خودشان توسط زبان آموزان دیگر، احساس راحتی و آرامش نمایند.

برای بسیاری از معلمین زبان که به صورت سنتی آموزش دیده اند، سکوت معلم خیلی بارز و منحصر به فرد است، و این مهم ترین جنبه روش طريق خاموش است. معلمین تشویق می شوند که در مقابل الگو شدن برای زبان آموزان، مقاومت نمایند و در ارائه پاسخ های صحیح زبان آموزان به آنان کمک کنند. استویک، وظایف معلم را در روش “طريق خاموش به این شرح توصیف می کند: الف) تدریس کردن، ب) آزمون گرفتن، ج) از سر راه تعلیم بیرون رفتن استویک، ۱۹۸۰). اگرچه به نظر می رسد این کار، جایگزینی ریشه ای برای اقدامات معیار تدریسی باشد، ولی جزئیات اقداماتی که معلم باید انجام دهد، فقط منحصر به روش طريق خاموش است. در طریق خاموش تدریس به معنای ارائه یک عنصر زبانی در یک زبان است که معمولا از نشانه های غیر کلامی برای رسیدن به معنا استفاده می شود.

گرفتن امتحان دقیق پس از این مرحله است و بهتر است به صورت پاسخ گرفتن از زبان آموز و شکل دادن به تولید زبانی او باشد که بار دیگر، تا حد امکان به صورت صامت صورت می گیرد. در نهایت، معلم در سکوت ناظر تعامل زبان آموزان با یکدیگر است و حتی در زمانی که زبان آموزان با ابزار جدید زبانی مشغول کار هستند، می تواند کلاس درس را ترک کند.

معلم از ایما و اشارات، جداول، و اقدامات دیگر برای استخراج و شکل دادن به پاسخ های زبان آموزان بهره می جوید، و در نتیجه باید هم بی تکلف وهم خلاق باشد، درست مانند پانتومیم کار و عروسک گردان. خلاصه اینکه معلم در طریق خاموش‘ – شبیه به یک نمایشنامه نویس ناب – متن های درسی را بنویسد، وسایل صحنه را انتخاب کند، خلق زبان آموزان را تنظیم کند، الگوی حرکت آموزشی را که زبان آموزان باید انجام دهند، عرضه کند، بازیگران را مشخص نماید، و در نهایت عملکرد آنان را مورد نقد قرار دهد.

مطالب آموزشی طریق خاموش عمدتا متشکل است از یک مجموعه از میله های رنگی، جداول رنگی کدبندی شد؛ تلفظی، جداول واژگانی که بر روی دیوار نصب می شود، یک چوب نشانه، و تمرینات خوانداری/ شنیداری که از تمامی اینها برای نشان دادن ارتباط بین معنا و صوت در زبان مقصد استفاده می شود. این مطالب آموزشی برای استفاده زبان آموزان و معلی طراحی شده اند که به صورت انفرادی یا جمعی کار کنند تا یادگیری زبان به واسطه تداء مستقیم، ترغیب و تشویق شود.

جداول تلفظ که فیدل‘‘ نام دارد، برای شماری از زبانها درست شده اند و حاوی سد آوایی زبان مقصد برای تمامی اصوات واکه ای و همخوانی آن زبان می باشد. علا براساس تلفظ خودشان، به صورت رنگی کدبندی شده اند؛ بنابراین، اگر زبانی دارا ” آوایی برای یک صوت باشد، آن دو علامت آوایی دارای یک رنگ خواهد بود

همانطور که جداول تلفظى فيدل‘‘ برای ارائه تلفظ به صورت بصری به کار میله های رنگی برای مرتبط کردن مستقیم کلمات و ساخت ها با معانی آنها در زبان م به کار برده می شوند، و در نتیجه از ترجمه به زبان مادری اجتناب می شود. طول میله ها ازی تا ده سانتی متر متفاوت است، هر میله با اندازه مشخص دارای یک رنگ معینی است. از آن. میله ها می توان برای اسم رنگ، مقایسه اندازه ها، ارائه اسم افراد، ساختن پلان های ساختمانی ساختن نقشه جاده، و از این قبیل، بهره برد. استفاده از این میله ها برای ترغیب ابتکار، خلاقیت، و ایجاد علاقه برای تولید گفته های ارتباطی از سوی زبان آموزان است، البته به این ترتیب که آنان یادگیری ساخت های زبانی ساده به ساخت های زبانی پیچیده را یاد می گیرند.

 

برای مطالعه قسمت “پاسخ کاملا فیزیکی ـ مبحث رویه” کلیک کنید

آکادمی پویا روشان دکتر عطایی

5/5 (1 نظر)

Leave a Reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *