رویکرد طبیعی

در سال ۱۹۷۷ تریسی ترل ۔ معلم زبان اسپانیولی در کالیفرنیای آمریکا – طرحی برای یک فلسفه جدید آموزش زبان ارائه کرد که آن را رویکرد طبیعی نامید‘‘ (ترل، ۱۹۷۷؛ ۱۹۸۲). این کار تلاشی برای ایجاد یک طرح تدریس زبان بود که اصول ’انسان گرایانه آن را محققین در مطالعات مربوط به فراگیری زبان دوم مشخص کرده بودند. رویکرد طبیعی از تجربیات ترل که زبان اسپانیولی را در کلاس های درس تدریس کرده بود، ناشی شد؛ اگرچه این رویکرد در کلاس های درسی سطح مقدماتی تا پیشرفته و با زبانهای مختلف دیگری نیز مورد استفاده قرار گرفته بود.

در همین زمان، ترل با استفن کراشن که زبان شناس کاربردی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی بود، هم پیمان شد تا یک منطق نظری برای رویکرد طبیعی ایجاد نمایند که برخاسته از نظریه تأثیرگذار کراشن در باب فراگیری زبان دوم باشد.

گزارش دونفره ترل و کراشن در مورد اصول و تمرین های رویکرد طبیعی در کتاب آنها تحت عنوان رویکرد طبیعی به سال ۱۹۸۳ چاپ و منتشر شد.

رویکرد طبیعی در مقایسه با برخی دیگر از طرح های ابتکاری آموزش زبان که در این مبحث مورد بحث قرار گرفته اند، مورد اقبال گسترده تر قرار گرفت و دلیل آن نیز عمدتا این بود که کراشن از آن حمایت می کرد. این کتاب نوشته شده توسط کراشن و ترل حاوی بخذش های نظری است که توسط کراشن تهیه شده بود و چهارچوب دیدگاه های او را در مورد فراگیری زبان دوم ترسیم می کرد (کراشن، ۱۹۸۱؛ ۱۹۸۲)، و بخش های مربوط به کارگیری مباحث نظری و رویه های کلاس درس عمدتا توسط ترل نوشته شد.