آموزش زبان محتوا محور

آموزش محتوا محور (CBI) عطف به رویکردی در آموزش زبان دوم دارد که در آن تدریس و نه بر اساس انواع دیگر بر اساس محتوا یا اطلاعاتی که زبان آموزان باید یاد بگیرند برنامه های درسی یا زبان شناختی – سازماندهی شده است. کراهنکه تعریف زیر را ارائه می دهد:

این نوع آموزش همانا تدریس محتوا یا اطلاعات در زبانی که یاد گرفته می شود بدون تلاش مستقیم یا با تلاش اندک مستقیم برای تدریس خود زبان جدا از محتوایی است که یاد داده می شود. (کراهنکه، ۱۹۸۷)

اصطلاح ‘محتوا هم در آموزش زبان و در رسانه های همگانی، اصطلاحی پرطرفدار و همگانی شده است.

مقاله نویس نیویورک تایمز و صاحب نظر زبان شناس ويليام سافایر ، اصطلاح محتوا را در یکی از مقالاتش به سال ۱۹۹۸ مدنظر قرار داد و چنین گفت:

اگر کلمه ای در زبان انگلیسی محمول رگه های معنایی تازه، دست اول، قابل پچ پچ، و تعجب انگیز، باشد و هزار سال در گفتار عادی و روزنامه نگاری دوام آورده باشد، آن کلمه همان محتوا است. به آن عادت کنید چون به زودی ها از شرش خلاص نمی شویم. (نیویورک تایمز، ۱۹ اوت، ۱۹۹۵)

اگرچه کلمه محتوا با معانی متفاوتی در آموزش زبان مورد استفاده قرار می گیرد، ولی غالبأ به مطلب با موضوعی گفته می شود که یاد میگیریم، یا از طریق زبان آن را انتقال می دهیم و نه آن زبانی که برای انتقال آن محتوا مورد استفاده قرار میگیرد. تلاش برای اولویت دادن به معنا در آموزش زبان کار تازه و بدیعی نیست. رویکردهایی که بر نمایش، تقلید، پانتومیم، و استفاده از اشیاء، تصاویر، وسایل سمعی – بصری تأکید می کنند، و همچنین روش هایی که از ترجمه،توضیح و تعریف به عنوان وسیله ای برای کمک به فهمیدن معنا بهره می جویند، در ادوار مختلفی از تاریخچه آموزش زبان به منصه ظهور درآمده اند.

آموزش زبان محتوا محور ـ مبحث پیشینه

آموزش زبان محتوا محور ـ مبحث نقش محتوا در دیگر طرح های برنامه تحصیلی

آموزش زبان محتوا محور ـ مبحث رویکرد

آموزش زبان محتوا محور ـ مبحث طرح درسی

آموزش زبان محتوا محور ـ مبحث الگو های امروزی “آموزش محتوامحور”

آموزش زبان محتوا محور ـ مبحث رویه

آموزش زبان محتوا محور ـ مبحث نتیجه گیری