زبان کل گرا ـ مبحث نتیجه گیری
جنبش زبان کل گرا، روشی تدریسی نیست، بلکه رویکردی در یادگیری است که زبان را یک ذات كل می داند.
هر معلم زبانی مختار است تا این رویکرد را براساس نیازهای کلاس های خود، به کار بگیرد.
مزایای ادعا شده برای زبان کل گرا عبارتند از:
تأکید بر روی تجارب و فعالیت هایی که مربوط به زندگی و نیازهای زبان آموزان است؛ استفاده از مطالب معتبر و اصيل؛ و استفاده از آن برای تسهیل پیشرفت در تمامی وجوه یک زبان دوم. با وجود این، منتقدان این رویکرد، آن را بطلانی برای کل رویکرد انگلیسی به عنوان زبان دوم در تدریس زبان می دانند و میگویند این رویکرد می خواهد اصول زبان بومی را در انگلیسی به عنوان زبان دوم، اعمال نماید.
از نظر منتقدان، برنامه های مبتنی بر زبان کل گرا همگی به عنوان تدریس ضد مستقیم، ضد مهارتی، ضد مطالب درسی محسوب می شوند؛ در این رویکرد وجود متون معتبر برای حمایت از یادگیری زبان دوم کافی است؛ و اینکه بسط مهارت بدون توجه خاصی ایجاد خواهد شد (آرون ۱۹۹۱).
بسیاری از معلمین زبان هنوز هم پایبندی زیادی به آن مطالب درسی دارند که با هدف خاصی تدوین شده اند و تدریس آنان را پشتیبانی می کند، و برخی دیگر نیز چنین استدلال کرده اند که رویکرد زبان کل گرا باعث ترغیب سلاست زبانی در ازای از دست دادن صحت زبانی می شود.
از سوی دیگر، طرفداران زبان کل گرا مجموعة غنيای از مطالب درسی را تدوین کرده اند که می توان رویکردی منسجم را در آموزش انگلیسی به عنوان زبان دوم ایجاد کرد، و می توان در مجموعه گسترده ای از بافت ها مورد استفاده قرار داد (برای مثال، ويتسون ۱۹۹۸).
فعالیت های مبتنی بر زبان کل گرا می تواند به ویژه برای زبان آموزان کم سن و سال تر در محیط های انگلیسی به عنوان زبان دوم مفید باشد. بسیاری از فعالیت های درسی برای زبان آموزان مسن تر در برنامه های دیگر همانند همان فعالیت هایی است که در رویکردهای آموزشی دیگر توصیه شده اند (برای مثال، آموزش زبان ارتباطی و یادگیری جمعی)، که می تواند به منزله منبعی برای حمایت از رویکرد زبان کل گرا عمل کند.