رویکرد واژگانی ـ مبحث: رویه
توالی های رویه ای برای آموزش زبان واژگان بنیاد بسته به آنکه کدامیک از چهار نوع مطالب و فعالیت های مذکور در بخش قبل مورد استفاده قرار گرفته باشند، متفاوت است. با وجود این، تمامی برنامه ریزان تا حدودی مفروض می دارند که زبان آموز باید نقش تحلیلگر کلام را به عهده داشته باشد که در این حالت، کلام یا به صورت داده های بسته بندی شده و یا به صورت داده های یافت شده توسط یکی از برنامه های جستجوگر متن رایانه ای می باشد.
رویه های کلاس درسی معمولا حاوی استفاده از فعالیت هایی است که توجه زبان آموز را به هم آیندهای واژگانی معطوف می کند و حفظ و کاربرد هم آیندها را تقویت می کند. وولارد (۲۰۰۰) پیشنهاد می کند که معلمین باید کتب درسی خود از لحاظ هم آیندها را مورد بررسی مجدد قرار دهند و تمریناتی را لحاظ کنند که صریحا بر روی عبارات وازگانی تأکید دارد.
همچنین آنان باید فعالیت هایی را بسازند که زبان آموزان را قادر سازد تا خودشان هم آیندها را کشف کنند البته هم در کلاس درس و هم در زبانی که در خارج از کلاس درس با آنها مواجه می شوند.
وولارد (۲۰۰۰) چنین می گوید:
یادگیری هم آینده یک جنبه از رشد زبانی است که به طور آرمانی مناسب برای یادگیری زبان به صورت مستقل است. در مفهومی واقع گرایانه تر، ما می توانیم به زبان آموزان بیاموزیم که خودشان به خودشان تدریس کنند. هم آیند بیشتر مسئله توجه کردن و یادداشت برداری است، و زبان آموزان مسلط باید بتوانند شیوه ای را برای خودشان کشف کنند.
آنان نه تنها باید به هم آیندهای رایج که در متن ها با آنها مواجه می شوند، توجه داشته باشند؛ بلکه مهم تر از آن، باید آن هم آیندهایی را انتخاب کنند که برای برآوردن نیازهای خاص آنان ضروری تر است. هيل (۲۰۰۰) پیشنهاد می کند که رویه کلاسی حاوی موارد زیر است:
(الف) تدریس هم آيندهای تکی،
(ب) آگاه سازی زبان آموزان نسبت به هم آیندها،
(ج) بسط آنچه زبان آموزان از قبل میدانند به واسطه اضافه کردن دانش محدودیت هم آیندی به واژگان قبلی آنان،
و (د) ذخیره کردن هم آیندها از طریق تشویق زبان آموزان برای نوشتن دفترچه های واژگانی.
لویس (۲۰۰۰) مثال زیر را در مورد اینکه چگونه معلم دانش هم آیندی زبان آموزان را تقویت کند، البته در زمان دادن فیدبک در مورد خطای زبان آموز، ارائه می دهد.
S: I have to make an exam in the summer.
معلم به واسطه حالت چهره ای که میگیرد، نشان میدهد که در این جمله خطایی وجود دارد.) :T
S: I have to make an exam.
:T
كلمة ‘exam را روی تخته سیاه می نویسد) سپس از زبان آموز می پرسد کدام فعل معمولا با کلمه ’’exam‘‘ به کار میرود؟
S2: Take.
T:
بله، درست است. (کلمه take‘‘ را روی تخته سیاه می نویسد.) کدام افعال دیگر است که با کلمه “exam‘‘ به کار می بریم؟
S2: Pass.
T:
بله و متضاد آن چه می شود؟
S: Fail
T:
(کلمات “pass” و “fail“ را روی تخته می نویسد.) اگر در امتحانی رد شدید، بعضی اوقات می توانید آن امتحان را دوباره بدهید. خوب فعل ان چه میشود؟ (منتظر پاسخ می شود.) هیچ جوابی نیست؟ بسیار خوب، آن فعل “retake است. شما می توانید امتحانی را دوباره بدهید. (کلمة “retake را روی تخته می نویسد.) اگر امتحانی را بدون مشکل دادید، در آن صورت چه می گویید؟ من… گذرانده.
S2: Easily.
:T
بله. یا اغلب می گوییم “comfortably من به راحتی امتحان را گذراندم. حال اگر نمره قبولی ۵۰ باشد و شما نمره ۵۱ گرفته باشید؟ در آن صورت چه می گویید؟ می گویید من… منتظر پاسخ می ماند.) جوابی نیست؟
.I just passed. You can also just fail
