Author: Danial Kachooeiyan

چگونه با استفاده از صفت، قید بسازیم ؟ در اغلب موارد برای درست کردن یک قید به انتهای یک صفت ” ly- ” اضافه میکنیم.

قید ها باعث تغییر یا توضیح بیشتر درباره دیگر کلمات مورد استفاده در جمله می شوند …

ضمایر جایگزین اسم ها می شوند، ضمایر متفاوت به دو عنصر متفاوت نیازمند هستند: اسم جایگزین شده و اسمی که تغییر می دهند در جمله 

ضمایر اشاره نشان می دهد که شیء، رویداد و یا جسم در ارتباط با سخنران است. آنها می توانند به پدیده های جسمانی و روحی نزدیک یا دور اشاره کنند. زمانی که در مورد یک رویداد صحبت می کنیم، اغلب ضمایر اشاره نزدیک برای حال حاضر استفاده می شود در صورتیکه ضمایر اشاره دور به گذشته اشاره می کنند.

در زبان انگلیسی دو حرف تعریف نامعین وجود دارد : a و an. حروف تعریف نا معین نیز مانند دیگر ضمایر غیرقابل تغییر می باشند. با توجه به اولین حرف کلمه بعد از ضمیر و با در نظر گیری صدای ان از a یا an استفاده می کنیم. زمانی از a استفاده می کنیم که اولین حرف کلمه بعدی یک صامت باشد و یا با u یا eu ای که صدای you بدهند آغاز شود. زمانی از an استفاده می کنیم که اولین حرف از کلمه ی بعدی با یکی از حروف صدادار (a,e,i,o,u) و یا با یک h بی صدا شروع شود.

قید مکان همانطور که از اسمش پیدا هست محل وقوع یک اتفاق را بیان می کند. قید مکان بعد از فعل اصلی یا در انتهای جمله قرار میگیرد. قید مکان صفت ها یا  فعل های جمله را تغییر نمی دهد. تعدادی قید مکان برای شما آماده کرده ایم همانند : 

در این بخش با ساختار اسم ها در زبان انگلیسی آشنا میشویم . استفاده از اسم ها در زبان انگلیسی نسبتا ساده است و فقط کافیست از قوانین استاندارد این زبان و چند استثنایی که در آن وجود دارد پیروی کنید .

در صفحاتی که برای شما کاربر گرامی تدارک دیده ایم قوانین گرامری قابل استفاده جنسیت ، اسم غیر قابل شمارش ، اسم های ترکیبی و … را می آموزید.

برای این که مالکیت یک چیز یا شی را به فرد، حیوان، کشور و یا مردم یک منطقه ربط دهیم باید از فرمول ملکیت استفاده کنیم . این کار باعث ایجاد یک رابطه بین یک چیز و چیز دیگر می شود. برای تشکیل مالکیت ،از ترکیب ” اسم + ‘s” استفاده می نماییم. در صورتی که جمع بود و یا در یک واج به پایان میرسید فقط یک “s” به پایان اسم اضافه می کنیم.

ایجاد اسم ها و صفت های یک ملیت در زبان انگلیسی همیشه ساده نیست. برای اشاره به مردمان یک ملت از صفت های ملیتی استفاده میکنیم که برای نشان دادن آن از -ese یا  -ish همراه با یک فعل جمع بهره میبریم. صفت های لیست شده در پایین  اغلب به زبان صحبت شده در کشور اشاره دارد، هر چند که همیشه اینطور نیست.