برای اجازه دادن، ممنوع کردن، الزام داشتن یا الزام نداشتن کاری از Modals یعنی افعال ناقص استفاده می کنیم.
Continue reading →گرامر زبان انگلیسی
برخی افعال میتوانند پیش از اسم مصدر و مصدر به کار روند اما معنی هر جمله با دیگری متفاوت است. لینکهای این صفحه شما را به صفحاتی با جزئیات بیشتر راهنمایی میکنند که معنی ساختارهای متفاوت از این نوع را توضیح میدهند.
Continue reading →افعال hate، love، like و prefer هنگامی که معنی کلی باشد، معمولا پیش از اسم مصدر، و هنگامی که به زمان یا وضعیت خاصی اشاره دارند، پیش از مصدر میایند. همیشه باید مصدر را با عبارت would love to،… به کار ببرید. این افعال همچنین میتوانند پیش از عبارت that یا پیش از اسم به کار روند.
Continue reading →Deserve میتواند پیش از مصدر، پیش از اسم مصدر یا پیش از اسم به کار رود. استفاده از اسم مصدر با deserve زیاد رایج نیست. اکثرا با ساختارهای مجهول یا جایی که یک معنی مجهول وجود داشته باشد استفاده میشود.
Continue reading →برخی افعال میتوانند یا با اسم مصدر و یا با مصدر به کار روند و در معنی میان آنها تفاوت کمی است یا تفاوتی نیست. لینکها شما را به صفحاتی با جزئیات بیشتر راهنمایی میکنند که کاربردها و معانی مختلف هر فعل را توضیح میدهند.
Continue reading →Propose + اسم مصدر به معنی پیشنهاد دادن است. در این فرمول معنی آن با هنگامی که پیش از یک عبارت that به کار میرود یکسان است.
Continue reading →اسم مصدر معمولا پس از افعالی کاملا متفاوت استفاده میشود. مهمترین این افعال در جدول نشان داده شده است. بعد از این افعال به جای اسم مصدر میتواند اسم به کار رود.
Continue reading →افعال ناقص یا مدال (Modal):
به افعال زیر در انگلیسی افعال Modal، که در زبان فارسی از آن ها به عنوان افعال ناقص یاد می شود، می گویند:
Can Could
May Might
Shall Should
Will Would
Must
Ought to
Used to
Need
Had better
Dare
چه ویژگی باعث شه است این افعال از دیگر افعال جدا شوند؟
نخستین ویژگی منحصر بفرد این افعال این است که بر خلاف دیگر افعال مصدر ندارند؛ به عبارت دیگر، قالب هایی نظیر to can , to must و… در انگلیسی وجود ندارند.
این ویژگی خود به ویژگی های دیگری می انجامد و مهمترین آن ها این که: از آنجاییکه افعال مدال (modal) مصدر ندارند، هرگز نمی توانند بعنوان فعل دوم، سوم، چهارم و… به جمله اضافه شوند؛ به عبارت دیگر، فقط می توانند بعنوان فعل اول جمله بکار گرفته شوند.
حال ممکن است این سوال در ذهن شما پیش بیاید که اگر بخواهید مثلا مفهوم “توانستن” را به جمله اضافه کنید مانند مثال زیر:
من میخواهم بتوانم این کار را بکنم.
که “نوانستن” فعل دوم جمله است، چه باید بکنید؟
طبیعی است که نمی توانید این جمله را این گونه بسازید:
I want to can to do that.
برای اینکه اصلا to can در انگلیسی وجود ندارد که شما بتوانید آنرا به عنوان فعل دوم بکار برید. در حالت هایی نظیر این، از جانشین فعل modal استفاده می کنیم.
از آنجاییکه جانشین “To be able” ، “Can” می باشد، معادل درست جمله بالا چنین خواهد بود :
I want to be able to do that.
ویزگی دیگر افعال مدال اینست که هرگز نمی توانند تنها فعل جمله باشند، بلکه همراه فعل دیگری بکار می روند و مفاهیمی نظیر توانستن، امکان و قصد، اجازه و نظایر اینها را به مفهوم آن فعل می افزایند. مثلا می گوییم:
I can do that.
مفهوم ” توانستن” را به فعل ” انجام دادن” اضافه کرده ایم.
یا وقتی می گوییم:
He may not come.
مفهوم “امکان” را به فعل ” آمدن” اضافه کرده ایم.
ویژگی سوم افعال modal اینست که آن ها مانند افعال دیگر، برای سوالی شدن یا منفی شدن نیازی به کمک افعال کمکی ندارند وخود قادرند سوالی و منفی شوند:
Can i go? (میتوانم بروم؟)
You may not go. (شما اجازه ندارید بروید)
Can’t you wait a moment? (نمی توانید یک لحظه صبر کنید؟)
ویژگی دیگر افعال مدال این است که تمامی صیغه های صرفی آن ها هم شکل است و در هیچ صیغه ای تغییر نمی کند:
I | Can | We | Can |
You | Can | You | Can |
He | |||
She | Can | They | Can |
It |
Now, let’s listen to a spy story in order to get more familiar with the modal verb “must” .
حال به یک داستان جاسوسی گوش می کنیم تا با فعل ناقص “must” بیشتر آشنا شویم:
Well, 006 , this is an important mission.
خب، ۰۰۶، این ماموریت مهمه.
What must i do?
چه باید بکنم؟
You must go to the airport hotel, stay in your room and wait.
باید بروی هتل فرودگاه، در اتاقت بمانی و منتظر باشی.
Which passport must i use?
از کدام پاسپورت باید استفاده کنم؟
Your Swiss passport, and you must speak Swiss-German all the time. They mustn’t know your nationality!
از پاسپورت سوئیسی ات، و تمام مدت باید آلمانی سوئیسی صحبت کنی. آن ها نباید ملیت تو را بدانند.
Whst must i take withe me?
با خودم چه باید ببرم؟
You mustn’t take your gun, but take a lot of warm clothes! Good luck, 006
نباید اسلحه ات را ببری، ولی لباس گرم زیاد ببر! موفق باشی،۰۰۶
اگر علاقه مند به مطالعه بیشتر در مورد حالت های دیگر فعل هستید، اینجا کلیک کنید
زمانهای شرطی برای تفکر درباره چیزی که میتوانست اتفاق بیافتد، چیزی که شاید اتفاق میافتاد و چیزی که میخواهیم اتفاق بیافتد به کار میرود.
Continue reading →استفاده از going برای اشاره به رویدادهای آینده، نشانگر پیوند بسیار قوی با حال است. زمان مهم نیست، بعد از حال است، اما رویکرد اینچنین است که رویداد وابسته به چیزی در حال حاضر است که ما از آن آگاه هستیم. اکثرا going برای اشاره به قصد و برنامههای ما یا برای پیش بینی بر اساس شواهد حال حاضر به کار میرود. در مکالمه روزمره مخصوصا در انگلیسی آمریکایی معمولا going to به صورت gonna مخفف میشود، اما هیچگاه به آن شکل نوشته نمیشود.
Continue reading →
No comments yet