یادگیری زبان

ضمایر جایگزین اسامی هستند. بنا بر دو عنصر، ضمایر متفاوتی لازم اند: اسمی که جایگزین آن میشوند و نقشی که آن اسم در جمله دارد. در انگلیسی، در حالت سوم شخص مفرد، ضمایر فقط جنسیت اسمی که جایگزینش میشوند را میگیرند. ضمایر دوم شخص جمع مانند دوم شخص مفرد هستند، به جز در ضمایر انعکاسی.

مانند تمام جملات شرطی، ترتیب عبارتها ثابت نیست. شاید وقتی که ترتیب عبارتها را عوض میکنید، لازم باشد که ضمایر را بازچینی کرده و نشان گذاری را تنظیم کنید، اما معنا یکسان است.

آینده استمراری به اقدام یا رویدادی ناتمام اشاره می کند که زمانی پس از زمان حال در جریان خواهد بود. آینده استمراری برای موارد کاملا متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرد.

آینده استمراری همچنین می تواند در جهت  طرح ریزی برنامه های خودمان در آینده مورد استفاده قرار بگیرد.

کاربرد های زمان آینده ساده

آینده ساده به زمانی پس از زمان حال اشاره می کند، و حقایق یا اطمینان را بیان می کند. در این مورد هیچ “نگرشی” وجود ندارد.

زمان آینده کامل به یک عمل کامل شده در آینده اشاره میکند. وقتی ما از این زمان استفاده میکنیم، در واقع داریم خودمان را در آینده تصور میکنیم و به عملی نگاه میندازیم که در آینده تکمیل میشود و اغلب با بیان زمان به کار برده میشود.

گذشته کامل استمراری شبیه به حال کامل استمراری است اما به زمانی در گذشته اشاره میکند که زودتر انجام شده است و مثل زمان حال کامل استمراری ما بیشتر به فرآیند عمل اهمیت میدهیم.

گذشته کامل به زمانی قبل از گذشته اشاره میکند. این زمان برای این استفاده میشود تا مشخص کند یک اتفاق قبل از اتفاقی دیگر در گذشته رخ داده است.

تعریف زمان حال کامل برای نشان دادن یک ارتباط بین حال و گذشته استفاده میشود. زمان آن اتفاق قبل از زمان حال است اما مشخص نیست و ما اغلب به نتیجه ی عمل مشتاق تر هستیم تا خود عمل.

زمان حال ساده یکی از چندین ساختار زمان حال در انگلیسی است. این زمان برای توضیح عادت ها، موقعیت های ثابت، حقایق کلی و قرار و مدار های ثابت به کار میرود…

مانند تمامی زمان ها در انگلیسی حالت فردی که صحبت میکند به اندازه زمان آن اتفاقی که رخ داده است ، اهمیت دارد. وقتی کسی از حال استمراری استفاده میکند ، دارد راجع به مسئله ای میاندیشد که تمام نشده یا ناکامل است.