آموزش زبان انگلیسی

مصدر شکل پایه فعل است. در انگلیسی، وقتی از مصدر صحبت میکنیم، منظورمان مصدر حال است که معمول ترین است. هرچند که چهار شکل دیگر از مصدر هم وجود دارد: مصدر کامل، مصدر کامل استمراری، مصدر استمراری و مصدر مجهول.

مانند تمام جملات شرطی، ترتیب عبارتها ثابت نیست. شاید وقتی که ترتیب عبارتها را عوض میکنید، لازم باشد که ضمایر را بازچینی کرده و نشان گذاری را تنظیم کنید، اما معنا یکسان است.

آینده استمراری به اقدام یا رویدادی ناتمام اشاره می کند که زمانی پس از زمان حال در جریان خواهد بود. آینده استمراری برای موارد کاملا متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرد.

آینده استمراری همچنین می تواند در جهت  طرح ریزی برنامه های خودمان در آینده مورد استفاده قرار بگیرد.

صفت فاعلی بسیاری از افعال دارای شکل پایه + ing است. به صورتهای مختلفی استفاده میشود.

صفت فاعلی به عنوان بخشی از شکل استمراری یک فعل…

اسم مصدر دقیقا به شکل وجه وصفی معلوم است، اما خوب است که تفاوت این دو را بدانیم. اسم مصدر همیشه کارایی اسم را دارد (با اینکه شبیه به فعل است). برخی کارایی‌های اسم مصدر در این صفحه معرفی شده‌اند. در صفحه‌ای دیگر، افعالی که همراه با اسم مصدر می‌آیند را گفته‌ایم.

گذشته کامل استمراری شبیه به حال کامل استمراری است اما به زمانی در گذشته اشاره میکند که زودتر انجام شده است و مثل زمان حال کامل استمراری ما بیشتر به فرآیند عمل اهمیت میدهیم.

تعریف زمان حال کامل برای نشان دادن یک ارتباط بین حال و گذشته استفاده میشود. زمان آن اتفاق قبل از زمان حال است اما مشخص نیست و ما اغلب به نتیجه ی عمل مشتاق تر هستیم تا خود عمل.

زمان حال ساده یکی از چندین ساختار زمان حال در انگلیسی است. این زمان برای توضیح عادت ها، موقعیت های ثابت، حقایق کلی و قرار و مدار های ثابت به کار میرود…

صفت های فاعلی عنصری هستند که در تمام حالت های استمراری افعال دیده میشوند (گذشته، حال، اینده، شرطی ها، و غیره). در این حالات، فعل کمکی زمان را مشخص میکند، در حالی که صفت فاعلی بدون تغییر می ماند.