زبان در برنامه درسی، طرحی برای آموزش زبان بومی بود که از توصیه های کمیسیون دولتی بریتانیا در اواسط دهه ۱۹۷۰ به وجود آمد. گزارش این کمیسیون، توصیه در توجه به خواندن و نوشتن در تمامی رشته های درسی در برنامه تحصیلی بود، و نه صرفا در رشته ای که زبان و ادبیات و علوم انسانی نامیده می شد. مهارت های زبانی به صورت موضوعات محتوایی تدریس می شد و نه صرفا توسط معلم زبان.

این گزارش آموزش آمریکا را نیز تحت تأثیر قرار داد و شعار “هر معلم، یک معلم انگلیسی است برای هر معلمی، شعار متداول و رایجی شد. این طرح مانند طرح های میان رشته ای دیگر، هرگز آن تأثیری را که طرفدارانش مشتاق آن بودند، در کلاس درس ایجاد نکرد.

Continue reading →