ضمایر

ضمایر فاعلی جایگزین اسم هایی که در جمله فاعل هستند می شوند. معمولا در سوم شخص برای جلوگیری از تکرار اسم مورد استفاده قرار می گیرند. ضمایر فاعلی زمانی به کار میروند که ضمیر در جایگاه فاعل باشد. منظور از ضمیر در جایگاه فاعل باشد چیست؟ به این مثال دقت کنید; “من تو را دوست دارم”. در این جمله ضمیر “من” در نقش فاعل و “تو” در نقش مفعول قرار دارند و فعل ما “دوست داشتن” است.

اگر در جمله ای فاعل و مفعول یکی باشد، ما از ضمایر انعکاسی استفاده میکنیم. به عنوان مثال; وقتی می گویید که “من به خودم انگلیسی یاد دادم”، فاعل  و مفعول خود شما هستید یا به عبارتی دیگر فاعل مفعول را انعکاس می کند و از این رو به این دسته از ضمایر، ضمایر انعکاسی می گوییم.

هنگامی که enough قبل از اسم قرار گیرد، میتواند به عنوان کمیت سنج استفاده شود، تا کمیت مورد نیاز یا لازم را نشان دهد. میتواند هم در جملات تصدیقی و هم در جملات منفی به کار رود.

Some و any میتوانند با اسامی قابل شمارش و غیرقابل شمارش، برای توصیف کمیت غیرقابل اندازه گیری یا نامحدود به کار روند.

کمیت سنج‌های few و a few، و little و a little تقریبا یکسان به نظر میرسند اما در واقع کاملا متفاوت هستند. این عبارات نشانگر نگرش گوینده نسبت به کمیت مورد بحث، چه مثبت و چه منفی، هستند.

معمولا Pre-determiner ها قبل از یک حرف نکره + صفت + اسم می‌آیند، تا نظری را درباره اسم موردنظر بیان کنند. Such و What برای بیان شگفت زدگی یا دیگر احساسات به کار میروند.

ضمایر اشاره، اسم هایی هستند که در کنار اسم قرار می گیرند تا ما به کمک آنها بتوانیم به آنچه می خواهیم اشاره کنیم. با مطالعه صفحات این بخش می توانید از این صفات اشاره به راحتی و درستی استفاده کنید.

ضمایر جایگزین اسم ها هستند . یک ضمیر بر اساس دو المان در جمله استفاده می شود که انها عبارتند از : اسم جایگزین شده و تابع آن اسم در جمله. در زبان انگلیسی ضمایر فقط زمانی جنس اسم را میگیرند که در فرم سوم شخص قرار گرفته باشند. به این مورد هم توجه داشته باشید که ضمایز دوم شخص جمع با دوم شخص مفرد یکسان است به جز ضمایر انعکاسی. 

ضمایر نامعین یا همان مبهم به شخصی، مکان یا چیز خاصی اشاره نمی کنند. در زبان انگلیسی، یک گروه خاص از ضمایر نامعین هستند که دارای مقدار یا بسط به چیز خاصی می باشند و و قبل از آنها از any, some, every و no می آید…