فراگیری زبان انگلیسی

اغلب حروف اضافه ای که در عبارت های نسبی یا یک ضمیر نسبی وجود دارد یک شی از همان است . در مکالمه های روزمره انگلیسی حرف اضافه به صورت معمول در پایان عبارت نسبی قرار میگیرد ، و البته ممکن است همراه با ضمیر یا بدون آن باشد .  اما در انگلیسی رسمی حرف اضافه قبل از ضمیر نسبی قرار میگیرد و در این مواقع هرگز نمیتواند ضمیر را حذف کرد . 

همانطور که از نام این مبحث مشخص است ، عبارت های نسبی غیر تعریفی به ما راجب یک چیز یا شخصی اطلاعاتی می دهد . اما اطلاعاتی که ما از این عبارات دریافت می کنیم هیچ کمکی به درک مفهوم موضوع مورد بحث نمی کند . به این مثال دقت کنید : گوریل ها که اندازه بزرگی دارند و در آفریقا یافت می شوند ، گاهی اوقات در باغ وحش نیز وجود دارند . 

قید های پرسشی ” why , where , how , when ” در ابتدای عبارات پرسشی قرار میگیرند. این سوالات را می توان با یک جمله یا عبارت پیش فرض پاسخ داد. بعد از یک قید پرسشی در یک سوال، شما باید جای فعل و فاعل را عوض کنید به صورتی که اول فعل باشد و بعد از آن فاعل.

ایجاد اسم ها و صفت های یک ملیت در زبان انگلیسی همیشه ساده نیست. برای اشاره به مردمان یک ملت از صفت های ملیتی استفاده میکنیم که برای نشان دادن آن از -ese یا  -ish همراه با یک فعل جمع بهره میبریم. صفت های لیست شده در پایین  اغلب به زبان صحبت شده در کشور اشاره دارد، هر چند که همیشه اینطور نیست.

اسامی قابل شمارش برای چیز هایی استفاده می شود که میتوانیم برای شمارش آنها از اعداد استفاده کنیم و به نوعی منطقی هستند .همانند تعداد لباس ها یا بنزین اتومبیل . این اسامی دارای یک فرم منحصر به فرد نیز هستند به گونه ای که همواره در جمله همراه با “an ” یا “a” تلفظ میشوند . همچنین جواب سوال ” چند نفر هستید ؟” برای شما در جواب همراه با عد قابل شمارش بیان میشود، که در زیر …