فرضیه های یادگیری و آموزشی

دستور گشتاری، که همچنین به نام دستور گشتاری زایا شناخته میشود، یک سیستم تحلیل زبانی است که رابطه میان اجزاء مختلف یک جمله، و میان جملات احتمالی یک زبان و جریان یا قواعد استفاده (که بعضی از آنها را گشتار مینامند) را شناسایی میکند، تا این روابط را بیان کند. برای مثال دستور گشتاری، جمله معلوم ” John read the book” را به جمله مجهول مربوطه “The book was read by John” پیوند میدهد.

هدف از این تحقیق این بود تا آزمایش کند که آیا اشکال مختلف طریقه استفاده از داده میتواند القای دسته شبه جنسیتی را هنگامیکه سرنخ های آوایی گم شده اند، آسان کند یا خیر. ما دریافتیم که ارائه بلاک منجر به نتایج بسیار بهتری در مقایسه با ارائه تصادفی میشود. این یافته ها با یافته های تارابان ( ۲۰۰۴) یکسان است. علاوه بر این ما دریافتیم که ترکیب اجرای شعری و ملودیک القای ی دسته شبه جنسیتی را آسان میکند. این مسئله بیشتر محرک اجرای متد بلاک بود و این پیشنهاد را میکند که ترکیب داده های ساختار یافته با شعر و ملودی میتواند به طرز به خصوصی در فراگیری الگو های معنایی ساختاری و دسته های معنایی لغوی مفید باشد.

جدا از اثرات کوتاه مدت روی یادآوری شفاهی ، ارائه داده به شکل ملودی یا آهنگین میتواند اثری مثبت روی فراگیری بخش ها و دسته های زبانی داشته باشد. با این وجود مثل شعر، ملودی ها و آهنگ ها نیز موقتا سازماندهی شده اند و گوناگونی آنها در زیر و بمی، کم و زیادی صدا و لحن  ترکیب شده اند(Fonseca Mora, 2000; McMullen & Saffran, 2004), که به عنوان سرنخ در یادگیری زبان به کار میرود.

رویکرد آدیو لینگوال ،در مقایسه با متد گرامر ترنزلیشن ، بر اساس این باور بود که مهارت گفتاری و شنیداری ، ابتدایی ترین مهارت های زبانی هستند و باید قبل از مهارت خواندن و نوشتن قرار بگیرند ( ریچاردز ، پلت اند پلت، سال ۱۹۹۲ میلادی) .