قواعد دستوری و گرامری

مانند تمام جملات شرطی، ترتیب عبارتها ثابت نیست. شاید وقتی که ترتیب عبارتها را عوض میکنید، لازم باشد که ضمایر را بازچینی کرده و نشان گذاری را تنظیم کنید، اما معنا یکسان است.

صفت فاعلی بسیاری از افعال دارای شکل پایه + ing است. به صورتهای مختلفی استفاده میشود.

صفت فاعلی به عنوان بخشی از شکل استمراری یک فعل…

کاربرد های زمان آینده ساده

آینده ساده به زمانی پس از زمان حال اشاره می کند، و حقایق یا اطمینان را بیان می کند. در این مورد هیچ “نگرشی” وجود ندارد.

گذشته کامل استمراری شبیه به حال کامل استمراری است اما به زمانی در گذشته اشاره میکند که زودتر انجام شده است و مثل زمان حال کامل استمراری ما بیشتر به فرآیند عمل اهمیت میدهیم.

گذشته کامل به زمانی قبل از گذشته اشاره میکند. این زمان برای این استفاده میشود تا مشخص کند یک اتفاق قبل از اتفاقی دیگر در گذشته رخ داده است.

تعریف زمان حال کامل برای نشان دادن یک ارتباط بین حال و گذشته استفاده میشود. زمان آن اتفاق قبل از زمان حال است اما مشخص نیست و ما اغلب به نتیجه ی عمل مشتاق تر هستیم تا خود عمل.

مانند تمامی زمان ها در انگلیسی حالت فردی که صحبت میکند به اندازه زمان آن اتفاقی که رخ داده است ، اهمیت دارد. وقتی کسی از حال استمراری استفاده میکند ، دارد راجع به مسئله ای میاندیشد که تمام نشده یا ناکامل است.

این ساخت نیز همانند آینده کامل ساده، برای پیشبرد خودمان به سمت جلو در زمان و بازگشت به عقب استفاده می شود. و به وقایع یا اقداماتی اشاره می کند که در حال حاضر ناتمام هستند اما در زمانی در آینده پایان خواهند یافت. این ساخت اغلب با بیان زمان به کار گرفته می شود.

روش دستور-ترجمه را در حقیقت در ابتدا در ایالات متحده تحت عنوان روش پروسی(Prussian Method)،می شناختند.(کتابی توسط یک معلم آثار کلاسیک آمریکایی به نام بی.سیرس در سال ۱۸۴۵ تحت عنوان روش سیسرویی یا روش پروسی آموزش عناصر زبان لاتین منتشر شد {کلی،۱۹۶۹}).

ویژگی های اصلی روش دستور-ترجمه عبارت بودند از: