آموزش زبان

در یک جمله شرطی نوع دو، زمان عبارت شرطی گذشته ساده است، و زمان عبارت اصلی حال شرطی یا حال استمراری شرطی است.

صفت فاعلی بسیاری از افعال دارای شکل پایه + ing است. به صورتهای مختلفی استفاده میشود.

صفت فاعلی به عنوان بخشی از شکل استمراری یک فعل…

اسم مصدر دقیقا به شکل وجه وصفی معلوم است، اما خوب است که تفاوت این دو را بدانیم. اسم مصدر همیشه کارایی اسم را دارد (با اینکه شبیه به فعل است). برخی کارایی‌های اسم مصدر در این صفحه معرفی شده‌اند. در صفحه‌ای دیگر، افعالی که همراه با اسم مصدر می‌آیند را گفته‌ایم.

کاربرد های زمان آینده ساده

آینده ساده به زمانی پس از زمان حال اشاره می کند، و حقایق یا اطمینان را بیان می کند. در این مورد هیچ “نگرشی” وجود ندارد.

گذشته کامل استمراری شبیه به حال کامل استمراری است اما به زمانی در گذشته اشاره میکند که زودتر انجام شده است و مثل زمان حال کامل استمراری ما بیشتر به فرآیند عمل اهمیت میدهیم.

گذشته کامل به زمانی قبل از گذشته اشاره میکند. این زمان برای این استفاده میشود تا مشخص کند یک اتفاق قبل از اتفاقی دیگر در گذشته رخ داده است.

اگر مطالب قبلی ما را مطالعه کرده باشید ، حتما دیده اید که فرمول های برای تبدیل افعال مختلف از شکل حال به اشکال دیگر مانند گذشته ، آینده ، آینده استمراری و … معرفی کرده ایم .

تعریف زمان حال کامل برای نشان دادن یک ارتباط بین حال و گذشته استفاده میشود. زمان آن اتفاق قبل از زمان حال است اما مشخص نیست و ما اغلب به نتیجه ی عمل مشتاق تر هستیم تا خود عمل.