امروزه معلمین اندکی هستند که با عبارات ‘رویکرد شفاهی’ یا ‘آموزش زبان موقعیتی’ آشنا باشند. این عبارات عطف به رویکردی در آموزش زبان دارد که توسط زبان شناسان کاربردی بریتانیایی دهه ی ۱۹۳۰ تا دهه ی ۱۹۶۰ ساخته شد. اگرچه هیچ یک از این عبارت ها امروزه به طور متداول مورد استفاده قرار نمی گیرد، ولی تأثیرگذاری ‘رویکرد شفاهی’ ماندگارتر بوده است، و طراحی و تدوین بسیاری از کتب درسی و دوره های درسی ‘انگلیسی به عنوان زبان دوم/ انگلیسی به عنوان زبان خارجی’ را شکل داده که هنوز هم بسیاری از آنها مورد استفاده قرار می گیرد.

Continue reading →

برای اینکه رویکردی به روش منتهی شود، لازم است یک طرح درسی برای نظام آموزش بنا نهاده شود، طرح درسی از تحلیل روش است که در آن این موارد را مدنظر داریم: (الف)اهداف یک روش کدام ها هستند؛ (ب)محتوایی زبانی چگونه گزینش شده

Continue reading →