گرامر

اگر مطالب قبلی ما را مطالعه کرده باشید ، حتما دیده اید که فرمول های برای تبدیل افعال مختلف از شکل حال به اشکال دیگر مانند گذشته ، آینده ، آینده استمراری و … معرفی کرده ایم .

تعریف زمان حال کامل برای نشان دادن یک ارتباط بین حال و گذشته استفاده میشود. زمان آن اتفاق قبل از زمان حال است اما مشخص نیست و ما اغلب به نتیجه ی عمل مشتاق تر هستیم تا خود عمل.

صفت های فاعلی عنصری هستند که در تمام حالت های استمراری افعال دیده میشوند (گذشته، حال، اینده، شرطی ها، و غیره). در این حالات، فعل کمکی زمان را مشخص میکند، در حالی که صفت فاعلی بدون تغییر می ماند.

مانند تمامی زمان ها در انگلیسی حالت فردی که صحبت میکند به اندازه زمان آن اتفاقی که رخ داده است ، اهمیت دارد. وقتی کسی از حال استمراری استفاده میکند ، دارد راجع به مسئله ای میاندیشد که تمام نشده یا ناکامل است.

این ساخت نیز همانند آینده کامل ساده، برای پیشبرد خودمان به سمت جلو در زمان و بازگشت به عقب استفاده می شود. و به وقایع یا اقداماتی اشاره می کند که در حال حاضر ناتمام هستند اما در زمانی در آینده پایان خواهند یافت. این ساخت اغلب با بیان زمان به کار گرفته می شود.

ساخت

در جملات شرطی نوع صفر، زمان فعل در هر دو طرف جمله حال ساده است.

گرامر جهانی سیستم فرضی یا نظری دسته ها ، عملکرد ها و اصولی است که بین تمامی زبان های انسانها مشترک است و درونی در نظر گرفته میشود. این عبارت همچنین به عنوان نظریه گرامر جهانی نیز گفته میشود.